Small Talk με τον Θεόδωρο Ν. Θεοδωρή

Στην στήλη Small Talk φιλοξενούμε τον συγγραφέα Θεόδωρο Ν. Θεοδωρή, τον οποίο γνωρίσαμε μέσα από το βιβλίο του "Πέρα από τις οκτάβες". 

Κ: Πως κατάφερες να συνδυάσεις το επάγγελμα του Πολιτικού Μηχανικού, 

του Μουσικού και του Συγγραφέα;;

Θ: Η αλήθεια είναι πως η ενασχόληση με τις τέχνες απαιτεί χρόνο 

από όποιο πόστο κι αν ασχολείσαι μαζί τους. Τώρα απαντώντας στην ερώτηση σου 

θα σου πω ότι πρώτα αγάπησα τη μουσική, μετά τη λογοτεχνία κι 

έπειτα την επιστήμη μου χρονολογικά. 

Τώρα σαν συνδυασμός... 

Το παλεύω να κρατώ ισορροπίες μέσα μου.

Η τέχνη πάντως θεωρώ πως υπάρχει μέσα μας 

με ό,τι κι αν έχουμε επιλέξει ως επάγγελμα. 

Είναι μια πολυτέλεια για κάθε άνθρωπο στη ζωή του.

Κ: Συμφωνώ σε αυτό. Στο μυθιστόρημά σου "Πέρα από τις Οκτάβες", 

έχεις συμπεριλάβει την μουσική και μου έβγαλε μια 

γλυκόπικρη αίσθηση. Ωστόσο, εάν το αναλύσω λίγο παραπάνω, 

αχνοφαίνεται μία ιδέα ψυχολογικού θρίλερ.

Θ: Από τη στιγμή που ο ήρωας της ιστορίας είναι μουσικός 

δε θα μπορούσε να λείπει η μουσική υπόκρουση από τις σελίδες. 

Προσπάθησα να επενδύσω με ήχο κάποιες συναισθηματικά 

έντονες στιγμές με καθόλου τυχαία μουσικά κομμάτια. 

(Μπορεί κάλλιστα κάποιος να τα ακούσει ταυτόχρονα διαβάζοντας 

για να κατανοήσει καλύτερα αυτό που διαβάζει). 

Βέβαια λόγω και της μελαγχολικής φύσης του Ιάσονα 

τα κομμάτια δεν τα λες και πολύ χαρούμενα, χαχα. 

Οπότε η γλυκόπικρη αίσθηση αναμενόμενη. Το ψυχολογικό θρίλερ 

ήταν ο πρωταρχικός μου στόχος, καλά το εντόπισες. 

"Ο Ένοικος" του Πολάνσκι με επηρέασε στην απόδοση κάποιων σκηνών του βιβλίου. 

Κ: Λειτούργησε πολύ ωραία κατ'εμέ πάντα. 

Με βάση την ροή της ιστορίας το τέλος ήταν αυτό 

που του άρμοζε. Να φανταστώ ότι γράφοντας, 

ταυτόχρονα άκουγες και τα αντίστοιχα μουσικά κομμάτια; 

Οπότε, λόγο και της ιδιότητάς σου ως μουσικός, 

μπορούσες να ταυτιστείς με τον Ιάσονα ή 

μήπως ο Ιάσονας ταυτίστηκε μαζί σου;

Θ: Ναι άκουγα συνέχεια μουσική, συνήθως έτσι γράφω. 

Το κονσέρτο του Ραχμάνινοφ που "ακούγεται" κατά τη διάρκεια 

του φόνου με στοίχειωσε εκείνη την περίοδο, είναι η αλήθεια. 

Ο Ιάσων είναι ένας μουσικός και δημιούργημα ενός μουσικού. 

Ήταν μια ευκαιρία για μένα να ταυτιστώ μαζί του αμφίδρομα. 

Ο ήρωας έχει στοιχεία δικά μου μέσω βιωμάτων μου, 

αλλά κι εγώ του έδωσα βιώματα που θα ήθελα να είχα ζήσει, 

όπως τη μουσική επένδυση μιας ταινίας. 

Κ: Με έβαλες για μια στιγμή κι εμένα στο τρυπάκι να βάλω 

να ακούσω κλασσική μουσική χαχα 

Κρυφοί πόθοι λοιπόν. Στο εύχομαι να το ζήσεις κάποια 

στιγμή στο άμεσο μέλλον! 

Η αιώνια πάλη του καλού/κακού , 

αλλά σε αυτήν την περίπτωση έχουμε να κάνουμε 

με τον ψυχισμό του Ιάσονα, και κάθε Ιάσονα που παλεύει 

με τους δικούς του φόβους και ανασφάλειες. 

Τις ισορροπίες μεταξύ λογικής και συναισθήματος. 

Τελικά, είναι όλα μαύρα και άσπρα;;

Θ: Το μαύρο και το άσπρο είναι απλώς δυο χρώματα. 

Ο συμβολισμός που τους προσδώσαμε έχει να κάνει 

με τη δική μας ανάγκη να περιγράψουμε δύο άκρα. 

Τα άκρα στη ζωή μας τα γνωρίζουμε συνήθως και 

κάποιες φορές τα ξεπερνάμε δημιουργώντας νέα. 

Δε ζούμε όμως συνήθως στα όριά μας, άρα μάλλον 

δε ζούμε στο άσπρο και το μαύρο. Ζούμε ανάμεσα 

σε μια πανδαισία χρωμάτων και καλό είναι να μην 

το ξεχνούμε. Ο Ιάσονας όμως βιώνει το άσπρο και 

το μαύρο επάνω στα πλήκτρα του πιάνου. Η πλοκή 

του βιβλίου τον φέρνει να ξεφεύγει τελικά από τα στεγανά του. 

Να βγαίνει από το άσπρο και το μαύρο, Πέρα από τις Οκτάβες 

που τόση ασφάλεια του παρείχαν ως τότε. 

Κ: Κλείνοντας θα ήθελα να μας πεις ποια

λογοτεχνικά βιβλία διαβάζεις συνήθως και 

τα σχέδιά σου για το άμεσο μέλλον.

Θ: Ο χρόνος για ανάγνωση δυστυχώς είναι περιορισμένος , 

όταν πια κι ο χρόνος για συγγραφή είναι οριακά επαρκής. 

Έχω την τάση τελευταία να προσπαθώ να διαβάζω βιβλία 

νέων συγγραφέων. Είναι τόσος πολύς ο λογοτεχνικός πλούτος 

που σίγουρα θα μας ξεφύγουν πολλά και αξιόλογα έργα. 

Ευτυχώς υπάρχουν άνθρωποι όπως εσύ που μας ενημερώνουν 

για τον θαυμαστό κόσμο του βιβλίου. Τα σχέδια μου ως συγγραφέας 

για το άμεσο μέλλον έχουν να κάνουν με την έκδοση μιας σειράς διηγημάτων 

με περίεργη αρχή, μέση και τέλος. Παράξενα διηγήματα δηλαδή. 

Κ: Χαίρομαι πραγματικά που υπάρχουν εκδόσεις 

που δίνουν ευκαιρίες σε νέους συγγραφείς! 

Έχουμε πολλούς αξιόλογους νέους συγγραφείς στην Ελλάδα και 

στο χέρι μας (διαδικτυακά και μη) να δίνουμε το βήμα. 

Σε ευχαριστώ θερμά για το μυθιστόρημα που ήρθε στα χέρια μου και 

που νοερά για λίγο με ταξίδεψες στην αγαπημένη Θεσσαλονίκη μου μέσα από τις περιγραφές στο βιβλίο! Θα με ενδιαφέρουν πολύ τα διηγήματα αυτά! 

Με ιντριγκάρει το παράξενο και μυστήριο! 

Οπότε...αναμένω με το καλό!!!!!