Συλλέκτης ευχών, της Mia Sheridan
Το συγκεκριμένο βιβλίο το λάτρεψα από το εξώφυλλό του! Όλο μπροστά μου ερχόταν και όλο το θαύμαζα. Και κάπως έτσι το έκανα δώρο στον εαυτό μου το Πάσχα που πέρασε.
Εάν είσαι BookLover καταλαβαίνεις πως τα εξώφυλλα είναι το πρώτο πράγμα που βλέπουμε σε ένα βιβλίο. Προσωπικά, στην συνέχεια θα διαβάσω την περίληψη, το βιογραφικό του συγγραφέα και εάν υπάρχουν σχόλια για το βιβλίο. Εντάξει... μερικές φορές ομολογώ ρίχνω μια ματιά στη τελευταία τελευταία παράγραφο του βιβλίου... φυσικά χωρίς να βγάζει νόημα!
Τώρα...ο Συλλέκτης Ευχών της Mia Sheridan θα το χαρακτήριζα ένα σύγχρονο παραμύθι της Πεντάμορφης και του Τέρατος, από το γνωστό παραμύθι της Disney, Η Πεντάμορφη και το Τέρας. Κάτι που δεν είμαι σίγουρη τελικά εάν μου άρεσε ή όχι. Σίγουρα ήταν ένα ευχάριστο ανάγνωσμα, ελαφρύ, και στην τελική ήταν αυτό που ήθελα να διαβάσω εκείνη τη χρονική στιγμή. Οπότε εξυπηρέτησε τον σκοπό του.
Έχουμε κάτι λίγο από όλα. Λίγη από την μαγεία της Νέας Ορλεάνης. Λίγο ρομαντισμό. Λίγο ηρωισμό. Φυσικά και δράμα. Αλλά, έχω την εντύπωση ότι όλα ήταν από λίγο. Εκεί που ένιωθα πως με παρασέρνει, εκεί κάπου πάλι με προσγείωνε. Δεν υπήρξε κάποια έκπληξη ή ανατροπή που να με άφησε έκπληκτη.
Όπως είπα και πιο πάνω, ήταν ένα ελαφρύ ανάγνωσμα που σίγουρα εκείνη τη δεδομένη στιγμή, αυτό ήθελα να διαβάσω. Οι 488 σελίδες ήταν υπέρ αρκετές.
Περίληψη
Η Κλάρα Κάμπελ, μια χορεύτρια μπαλέτου, μετακομίζει στη Νέα Ορλεάνη.
Σε μια πόλη γεμάτη όνειρα και μαγεία.
Σε μια πόλη που την πλημμυρίζει ο έρωτας, αλλά τη στοιχειώνουν και οι πληγωμένες καρδιές.
Στις ανήσυχες σκέψεις της και στη δύσκολη προσαρμογή της, έρχεται να προστεθεί ένα ακόμα στοιχείο: ο θρύλος της φυτείας Ουιντάιλ.
Μια τραγική ιστορία αγάπης. Μια έπαυλη φαινομενικά ακατοίκητη εδώ και δεκαετίες.
Σύντομα, το ένστικτό της την οδηγεί εκεί. Εκεί όπου δεν ζει κανένα φάντασμα, αλλά ένας μυστηριώδης άντρας.
Ένας άντρας που έχει απομονωθεί από τον κόσμο, επιλέγοντας το σκοτάδι και τη μοναξιά.
Η Κλάρα αναγνωρίζει τα τραύματα της ψυχής του, χωρίς να τρομάζει από τα σκοτεινά μυστικά.
Εκείνος βρίσκει τη συντροφιά στο πρόσωπό της: στη γυναίκα που τον επισκέπτεται κάθε εβδομάδα και συνομιλεί μαζί του μέσα από τις ρωγμές του τοίχου.
Συναντήσεις, σιωπές, λόγια.
Στη γυναίκα που γεμίζει την πληγωμένη καρδιά του με ελπίδα και ευχές που τρομάζουν ακόμα και τον ίδιο.
Καμία ζωή δεν υπάρχει πέρα από το Ουιντάιλ.
Αυτό το γνωρίζει καλά.
Μια δυνατή ιστορία για τη συγχώρεση και το θαύμα της αγάπης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Your comments make me smile :-)