περί Αγιασμού

Θα μπορούσα να γράφω ώρες για τα κακώς κείμενα σήμερα την ημέρα του Αγιασμού στο σχολείο. Αντιθέτως θα γράψω για ότι θετικό είχε η ημέρα αυτή...

Ξεκίνησε από το πρώτο λεπτό που χτύπησε το ξυπνητήρι ...μάλλον που δεν χτύπησε, γιατί με το άγχος που είχα ξύπνησα μισή ώρα νωρίτερα.
Τα παιδιά ξύπνησαν πολύ γρήγορα ειδικά με το που άκουσαν "πάμε σχολείο;"! Για το πότε ήπιαν το γάλα τους, για το πότε ετοιμάστηκαν στο πι και φι!
Όλα τα παιδάκια ...και οι μαμάδες... ήταν στολισμένοι με τα καλά τους, όχι φανταχτερά αλλά ούτε πρόχειρα. Ανυπόμονοι όλοι για να ακούσουμε τις ανακοινώσεις του διευθυντή. Η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν κατάλαβε τα λόγια του παπά ... αλλά τα πιτσιρίκια γέλασαν πολύ όταν ο παπάς έριξε τον Αγιασμό στα κεφαλάκια τους.

Η γιαγιά συγκινήθηκε με το που βγαίναμε στο προαύλιο του σχολείου...
Η μαμά κρατήθηκε...

Η ημέρα σήμερα ήταν κυρίως για ενημέρωση στο νήπιο. Ο μικρός δεν ήθελε να αφήσει την αδερφή του και ήταν ένα μικρό προβληματάκι το οποίο όμως λύθηκε άμεσα μόλις είδαμε τι μας περίμενε στην αίθουσα των νηπίων! Και φυσικά αναφέρομαι στα πολλά παιχνίδια, μουσικά όργανα, βιβλία και παιδάκια! 

Αυτό που παρατήρησα είναι ότι το σχολείο στην κυριολεξία έλαμπε! Οι δασκάλες του νηπίου πολύ πρόθυμες! 

Αύριο έχουμε ενημέρωση για την 1η Δημοτικού και παίρνουμε βιβλία!

Τα παιδάκια είναι ενθουσιασμένα όλη ημέρα σήμερα! Ελπίζω να παραμείνει ο ενθουσιασμός αυτός και για όλο τον υπόλοιπο σχολικό έτος! 


...σύντομα η συνέχεια με τα νεότερα από το σχολείο