Χτύπημα στο κεφάλι

"Παιδιά είναι, χτυπάνε" σου λένε. Ναι αλλά η ψυχή σου πάει στην Κούλουρη! Πόσο αναίσθητη μπορείς να μείνεις όταν το παιδί σου χάνει την ισορροπία του και χτυπάει στην άκρη του ματιού και στο μάγουλο στο πόμολο του ντουλαπιού;

Ακολουθούν τα κλάματα και οι φωνές, το πρόσωπό του έχει γίνει κατακόκκινο και απλά δεν μπορεί να σου μιλήσει από τον πόνο και τον φόβο του! Πρόσθεσε και την δική σου αντίδραση που σου έχουν κοπεί τα πόδια και μείνε ψύχραιμη!

Όσο κι αν φαίνεται ψυχρό, πρέπει να μένουμε ψύχραιμες επιφανειακά τουλάχιστον. Ο τόνος της φωνής μας να είναι ήρεμος και σίγουρος. Έτσι και το παιδί θα ηρεμήσει πιο σύντομα! Όχι ότι θα σταματά να πονά και να κλαίει αλλά θα νοιώσει σιγουριά! Ξέρεις τι να κάνεις...

Του βάζεις λίγο πάγο, για να καταπραΰνεις τον πόνο. Για να αποφύγεις το μελάνιασμα (τουλάχιστον το πολύ) βάζεις λίγο βούτυρο. Φυσικά ενημερώνεις την παιδίατρο.

Κάπως έτσι ξεκίνησε το πρωινό της Κυριακής μας...