Αγιογραφία...η τέχνη που μυρίζει Θεό!!!!

  Πριν από μερικά χρόνια και ενώ αντιμετώπιζα κάποιες δύσκολες προσωπικές μου καταστάσεις ,αναζήτησα μια διέξοδο....κάτι που θα με βοηθούσε να ξεφύγω από τα προβλήματα..ένα χόμπι ίσως ,που θα με χαλάρωνε.
  Τότε έτυχε να επισκεφθώ  μια μονή στα Άγια Μετέωρα. Ένας τόπος αλλιώτικος και γαλήνιος...Εκεί ήρθα για πρώτη φορά αντιμέτωπη με την Αγιογραφία!!!Αμέσως έδειξα το ενδιαφέρον μου και ζήτησα πληροφορίες για αυτή την τέχνη από την μοναχή που αγιογραφούσε...

   ''Δεν χρειάζεσαι πολλά για να ξεκινήσεις...πινέλα ,σκόνες και την πίστη σου'' : αυτό μου είπε η μοναχή και το κράτησα στο μυαλό μου.

  Έτσι, άρχισα την αναζήτηση για την εκμάθηση αυτής της τέχνης και σύντομα βρέθηκα δίπλα στους κατάλληλους ανθρώπους!Εφοδιάστηκα με τα κατάλληλα υλικά και βιβλία και ξεκίνησα....Όσο πιο πολλά μάθαινα τόσο η αγάπη μου για την αγιογραφία μεγάλωνε.Η ασχολία μου αυτή,ξεκίνησε δειλά σαν χόμπι,αλλά εξελίχθηκε σε μια μεγάλη μου αγάπη...όπως ακριβώς η Αγάπη Του για μας!!!!!

    Η αγιογραφία είναι μια ιδιαίτερη τέχνη...η Τέχνη των Τεχνών!!!

         Η τέχνη που μυρίζει Θεό( όπως χαρακτηριστικά συνηθίζω να λέω).

    Είναι η απεικόνιση θρησκευτικών θεμάτων και ιερών προσώπων(,είναι η εξιστόρηση 

των θαυμάτων της θρησκεία μας, είναι με λίγα λόγια η αναπαράσταση της πίστης μας. Πρόσωπα,ζώα,γράμματα,δέντρα,βουνά,κτίρια και ενδύματα αποτυπώνονται με έναν χαρακτηριστικό και ιδιαίτερο τρόπο.

  Γίνεται είτε πάνω σε ξύλο,είτε σε μουσαμά και με ειδική τεχνική γίνεται η αγιογράφηση στους τοίχους των ναών.

  Οι βυζαντινές εικόνες είναι φτιαγμένες κυρίως με την τεχνική της αυγοτέμπερας,που σαν βασικό υλικό της έχει το αυγό(όσο περίεργο κι αν σας ακούγεται). Αναμειγνύουμε κρόκο αυγού με  ίση ποσότητα ξύδι και μέσα σε αυτό το μείγμα διαλύουμε τα χρώματα μας,που είναι σε μορφή σκόνης.

  Όταν αγιογραφώ νιώθω απίστευτη γαλήνη και ηρεμία!!! Κλείνω τηλέφωνα και ότι άλλο αποσπά την προσοχή μου. Χάνω την αίσθηση του χρόνου και βρίσκω ξανά τον εαυτό μου.   Έρχομαι πιο κοντά στον Θεό,που τόσο πολύ τον έχω ανάγκη,όπως και πολλοί ακόμη άνθρωποι στους δύσκολους καιρούς που ζούμε. Δεν έχω τελειώσει ακόμη την εκμάθηση...σταμάτησα για λίγο(πάλι λόγω δυσκολιών) και φέτος ξεκινάω ξανά!!!Δεν πέρασε στιγμή όμως χωρίς να ασχοληθώ με την αγιογραφία...όποτε νιώθω πιεσμένη,αγχωμένη η απογοητευμένη από τα προβλήματα παίρνω ένα φύλλο χαρτί,ή ένα μικρό κομμάτι ξύλο,τα πινέλα μου,τα χρώματά μου και γαληνεύει η ψυχή μου!!

Αυτό είναι ένα από τα πρώτα μου έργα και το πιο αγαπημένο:το Δέντρο με τα εξωτικά πουλιά(το δέντρο αυτό υπάρχει στην εικόνα της Γέννησης) 

   Σύντομα λοιπόν,ξεκινάω και πάλι να ασχολούμαι με αυτό που αγαπώ και θαυμάζω...με την αγιογραφία...την τέχνη που μυρίζει θεό !!!