Σχολικές αναμνήσεις!

  

   Αναμένοντας την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς και ψάχνοντας στα ράφια και στις βιτρίνες για τα σχολικά μας είδη,με έπιασε μια νοσταλγία................
Άνοιξα το δικό μου σεντούκι των αναμνήσεων και ξέθαψα τόσα πολλά...τόσο όμορφα πράγματα!!

  Θυμάμαι την εποχή που ήμουν παιδί,με τι λαχτάρα περίμενα να ανοίξει το σχολείο.Ένα διαφορετικό σχολείο από το σημερινό..Με χαρούμενα παιδάκια ,που είχαν σεβασμό και αρχές,που ήταν ευγενικά και υπάκουα,που σέβονταν τον χώρο του σχολειού τους.Μαθητές ντυμένοι και περιποιημένοι καθημερινά(υπήρχε και ο έλεγχος τότε,αν ήθελαν ας έκαναν κι αλλιώς).

  Ανυπομονούσα να ξαναδώ τους φίλους μου,τους δασκάλους μου...Ανυπομονούσα να ακούσω ξανά την κουδούνα να χτυπά και να τσακωνόμαστε ποιος θα την πάει στο καμαράκι του επιστάτη,χαχα

  Η προετοιμασία τότε ήταν τόσο διαφορετική...Η μητέρα μου έτρεχε να ψωνίσει εγκαίρως τις σχολικές ποδιές μας και η γιαγιά να πλέξει και να κεντήσει όμορφα και μοναδικά γιακαδάκια!! όλα τα παιδιά ομοιόμορφα...δίχως οι φίρμες και οι μόδες να τρυπώνουν στις σχολικές αυλές.

 Έπειτα αγοράζαμε την σάκα μας...εκεί να δεις χαρά!!!Μπορεί να μην είχαμε τόσες επιλογές σε σχέδια και χρώματα όπως τώρα,αλλά εκείνη την εποχή ήταν τέλειες!Σειρά είχαν τα τετράδια,τα μολύβια ,οι πολύχρωμες και αρωματικές γομίτσες,το αναλόγιο για το διάβασμα και το ποτηράκι(ναι ,εκείνο το σπαστό,που πάντα μου έκλεινε και γινόμουν μούσκεμα).

  Όταν δε παίρναμε τα βιβλία στα χέρια μας.....θεέ μου τι μυρωδιά!!!!Έβαζα ολόκληρη τη μουρίτσα μου μέσα στα βιβλία και θαρρείς ρουφούσα όλη τη γνώση...και μετά τα ντύναμε προσεκτικά με διάφανο ή μπλε αυτοκόλλητο,βάζαμε και τις κλασσικές ετικέτες,όλα ομοιόμορφα(σαν την Βουγιουκλάκη ακούγομαι ε;της μαθητρίας της ογδόης Λ.Πετροβασίλη....χαχα)

  Τώρα θα μου πείτε προδίδω τα χρόνια μου ε;

ε και;

  Ίσα ίσα...χαίρομαι και είμαι τυχερή που έζησα σε εκείνα τα χρόνια...μέσα στην χαρά και στην αθωότητα,που έτρεχα ξέγνοιαστη στην σχολική αυλή.Είμαι τυχερή που έγραφα στον μαυροπίνακα με κιμωλία και γινόμουν χάλια,που η σχολική μου εκδρομή ήταν απλά ένας περίπατος στο πάρκο της γειτονιάς μου,που έτρωγα μόνο σουσαμένιο κουλούρι και γέμιζα τις τσέπες της ποδιάς μου ψίχουλα...
  Είμαι τυχερή που πήρα στα χέρια μου βιβλία και όχι φωτοτυπίες...

  Είμαι τυχερή που έμαθα ορθογραφία και γεωγραφία(για μαθηματικά ούτε λόγος,χιχι).
  Είμαι τυχερή και περήφανη που διδάχτηκα αξίες και αρχές από αξιόλογους δασκάλους,που κατάλαβα τι θα πει σεβασμός,εγκράτεια και πειθαρχία!!
Κάτι που τα σημερινά παιδιά δεν μπορούν να ζήσουν και να καταλάβουν...

Όμορφα χρόνια....όμορφες σχολικές αναμνήσεις...