Μην κρίνεις για να μην κριθείς...
Είπα δεν θα κάνω τέτοια ανάρτηση. Είπα ότι δεν θα αφήσω να με επηρεάσει κανείς και τίποτα. Είπα να μείνω ψύχραιμη και να μην σχολιάσω, να μην κριτικάρω, να μείνω σε αυτά που πιστεύω πιστή. Άλλωστε ο σοφός έλεγε:
"Μην κρίνεις,
Πόσοι όμως το έχουμε καταλάβει το νόημα αυτών των λίγων λέξεων; Πόσοι το πράττουμε;
Είναι τόσο τραγικό και λυπηρό αυτό που γίνεται σε όλον τον πλανήτη, στους ανθρώπους από τους ίδιους τους ανθρώπους. Είμαστε ο χειρότερος εχθρός μας.
Όσο θα κοιτάμε πως θα βλάψουμε τον άλλον, σωματικά και μη, όσο θα κοιτάμε το "εγώ" και όχι το "εμείς", η ανθρωπότητα θα εξαφανιστεί από εμάς τους ίδιους.
Φωτεινά παραδείγματα υπάρχουν πολλά. Χρειαζόμαστε όμως και άλλα.
"Ξεκίνα την αλλαγή από τον εαυτό σου,
για να την δεις στην ζωή γύρω σου."
Είναι τόσο δύσκολο να μπορούμε να "δούμε" έξω από τον εαυτό μας.
Πως είμαι όταν μιλάω σε κάποιον άλλον; Πως είναι η χροιά της φωνής μου; Το βλέμμα μου; Πως θα έβλεπα τον εαυτό μου εάν ήμουν εγώ ο παρατηρητής του;
Δεν είναι εύκολο καθόλου. Με άσκηση όμως καθημερινή στο τέλος θα γίνει συνήθεια, και ίσως τελικά να καταφέρουμε να βελτιώνουμε ένα πράγμα κάθε φορά, όσο μικρό κι αν είναι.
Πάνω από όλα πρέπει να είμαστε ειλικρινείς με τον ίδιο μας τον εαυτό.
Γιατί τα έγραψα όλα αυτά; Ίσως κάποιος να τα διαβάσει, να αναλογιστεί, ίσως να βάλω ένα πολύ μικρό λιθαράκι σε αυτό που θέλω να δω στον κόσμο. Ξεκινώντας από εμένα...
Αναρτήσεις
Σοφά μιλάς!!! Αν δεν μπεις στα παπούτσια του άλλου, δεν γνωρίζεις το πρόβλημα και τη θέση του...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣιωπώ, για να αναλογιστώ μαζί σου...
Καλή εβδομάδα
Μαρίνα
Αυτό ακριβώς! Την καλημέρα μου Μαρίνα!
ΔιαγραφήΠολύ σοφή φράση!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Δέσποινα :)
ΔιαγραφήΔεν ξέρω γιατί, αλλά σήμερα σκεφτόμουν αυτή τη φράση μέσα μου. Και αυτομάτως μου ήρθε και η απάντηση: Γιατί να μη θέλεις να κριθείς? Τι πειράζει να κριθούμε? Και για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, όλοι ξέρουμε ότι πάντα κρινόμαστε σε κουτσομπολιά, σε μικροπαρεούλες. Γιατί αυτό να πρέπει να γίνεται με αυτόν τον τρόπο και όχι ανοιχτά? Γιατί είναι κακό ένας να μας πει τη γνώμη του για κάτι που μας αφορά? Και αν κάναμε και λάθος και μας εξηγήσει τη δική του οπτική και την καταλάβουμε, να το διορθώσουμε. Αν πάλι εξακολουθούμε να έχουμε αντίθετες απόψεις, τουλάχιστον θα έγινε διάλογος με τον άλλον. Και όχι εσωτερικός διάλογος με τον εαυτό μας (ή και εξωτερικός με άλλους πίσω από την πλάτη αυτού που αφορούσε το θέμα). Εσύ για να γράψεις αυτό το κείμενο σήμερα, κάτι δεν είδες, κάτι δεν άκουσες, κάτι δε διάβασες? Αφού μέσα σου έκρινες ότι κάποιος άσκησε κριτική ενώ δεν έπρεπε, γιατί δε βγήκες να πεις τη γνώμη σου ανοιχτά στον ίδιο?
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχουμε ξαναμιλήσει. Ίσως σου φαίνεται περίεργος ο τρόπος που σου τα λέω όλα αυτά. Δεν τα λέω όμως ούτε επιθετικά, ούτε θυμωμένα.
Συμφωνώ μαζί σου στο κομμάτι ότι ο διάλογος είναι πάντα καλός, όταν είναι εποικοδομητικός, δημιουργικός, βγαίνει κάποιο αποτέλεσμα. Και η κριτική επίσης είναι καλοδεχούμενη όταν είναι και καλοπροαίρετη.
ΔιαγραφήΌταν τα παραπάνω δεν ισχύουν από την μια μεριά, τότε δεν έχει κανένα νόημα νομίζω. Τώρα, γιατί δεν κάνουμε κάτι, ή γιατί κάνουμε κάτι, εξαρτάται με το ποια "μάχη" επιλέγουμε να αντιμετωπίσουμε. Μιλάω πολύ γενικά.
Χαίρομαι πολύ για την απάντησή σου, γιατί υπάρχει και μια άλλη γνώμη, μια άλλη οπτική.