"Η γάτα του Άρνολντ" Απόστολος Λαγαρίας

"Εν αρχή ην ο λόγος...

Αλλά τα λόγια ωχριούν μπροστά στις πράξεις.  Και εμείς εδώ και αιώνες μονάχα συζητάμε. Λέξεις. Η πιο εφήμερη από τις ανθρώπινες επινοήσεις. Εξαϋλώνονται με το που τις προφέρεις..."

Ένας άντρας (μαθηματικός με ειδίκευση στις προσομοιώσεις) ξυπνά μέσα στο πιο σκοτεινό μέρος. Δεν το φοβάται το σκοτάδι. Έχει συμβιβαστεί μαζί του και πραγματικά δεν καταλαβαίνει γιατί οι άνθρωποι το φοβούνται τόσο. Το σκοτάδι μπορεί να είναι ένα όμορφο και ήσυχο μέρος  ακόμη και αυτό που στην καθημερινότητα αποκαλούμε "σπίτι". Αυτός ξέρει γιατί δεν το φοβάται. Είναι σίγουρος για τις άλλες τέσσερις αισθήσεις του λειτουργούν ακόμη κάτι περισσότερο από σωστά.

Ακούει. Μυρίζει. Γεύεται. Αγγίζει.

Ο Απόστολος Λαγαρίας παίζοντας με τα άυλα σημάδια των λέξεων μας μεταφέρει σε κάποιον άλλο χρόνο, εκεί που ο επιστήμονας μας βρίσκεται μέσα σε ένα κοινόβιο ή αλλιώς κολεκτίβα όπως την αποκαλεί ο ίδιος, ανάμεσα σε έναν συγγραφέα, σε μια ζωγράφο, σε μια φωτογράφο και μια χορογράφο.

Στο σαλόνι εκείνου του διαμερίσματος υπάρχουν πέντε πολυθρόνες διαφορετικού χρώματος η κάθε μία. Πέντε πολυθρόνες όσοι κι εκείνοι που μοιράζονται τον ίδιο χώρο. Πέντε πολυθρόνες όσοι και οι διαφορετικοί χαρακτήρες που σε εκείνη την τομή του χρόνου μοιράζονται τον ίδιο χώρο και οι ζωές του τέμνονται για ένα απειροελάχιστο κομμάτι του χρόνου.

Σε εκείνο λοιπόν τον τόπο και το χρόνο ο επιστήμονας διατηρεί κρυφή σχέση με κάποια από τις γυναίκες.

Τί θα συμβεί όμως όταν μία από τις γυναίκες θα θέσει το ερώτημα "αν μπορεί η αστάθεια του συστήματος τριών σωμάτων να μεταφερθεί και στις ανθρώπινες ψυχές;" προτείνοντας παράλληλα να παίξουν ένα ερωτικό παιχνίδι βασιζόμενο σε αυτή τη θεωρία της αστάθειας του συστήματος;

Θα δεχτούν τρεις άνθρωποι να παίξουν το παιχνίδι μέχρι το τέλος;

Μπορεί να παραμείνει ως το τέλος το παιχνίδι απλώς και μόνο ένα παιχνίδι γυμνό από συναισθήματα;

Θα καταφέρει ο επιστήμονας μας να εκτελέσει μια προσομοίωση ώστε να εξηγήσει τα όσα του συμβαίνουν;

Και πως τελικά αυτές οι πέντε πολυθρόνες διαφορετικού χρώματος θα βρεθούν σε μια σκηνή θεάτρου;

"Η γάτα του Άρνολντ" είναι ένα βιβλίο που όταν το κλείσεις δεν τρέχεις να το βάλεις σε κάποιο ράφι αποτελώντας ένα ακόμη απόκτημα σου. Είναι ένα βιβλίο που θα σε κάνει να σκεφτείς και να προβληματιστείς. Ίσως και να αναθεωρήσεις κάποια πράγματα γιατί καμιά φορά δεν αρκεί το "από δω στο εκεί" αλλά το "από δω στο όχι εκεί"

"Η γάτα του Άρνολντ" κυκλοφορεί από τις παράξενες μέρες!