Αχ πολυπαθής σημαία μου...

Δεν με έχετε συνηθίσει με τέτοια κείμενα στο blog μου, αλλά μερικές φορές νιώθω πως πρέπει να πω κάτι, να μιλήσω μπας και αλλάξουν λίγο τα πράγματα. Λέτε να γίνεται;

Ο λόγος για αυτές τις πολυσυζητημένες παρελάσεις και ιδιαίτερα για το ποιό παιδί θα επιλεγεί για να κρατήσει την σημαία! Πραγματικά όμως έχω βαρεθεί και εκνευριστεί με τις λογικές που υπάρχουν και ελπίζω να είναι οι εξαιρέσεις. Εκεί που λες πως όλα τα έχεις ακούσει, να που μαθαίνεις και κάτι καινούριο.

Οι γνωστές αντιδράσεις...
Μόνο οι άριστοι μαθητές να συμμετέχουν στην κλήρωση, όχι όλοι. 
Μόνο τα Ελληνόπουλα να κρατήσουν την σημαία. 

Με τους γνωστούς λόγους...
Επειδή, κάποιοι γονείς δίνουν τόσα λεφτά για να παίρνει το παιδί τους 10. 
Επειδή, την σημαία την κρατάνε μόνο οι όσοι έχουν ελληνική υπηκοότητα.

Δεν ξέρω τι να πρωτοσχολιάσω. Έχουμε καταλάβει ότι μιλάμε για παιδιά; Έχουμε καταλάβει ότι εμποτίζοντας το παιδί με την σκέψη ότι με το να είναι άριστος μαθητής, ο σκοπός και μόνο είναι για να κρατήσει την σημαία; Και μετά τι;

Έχουμε καταλάβει ότι αφήνοντας στην απ' έξω τα μη-Ελληνόπουλα, βάζουμε κι εμείς το χέρι μας στην περιθωριοποίησή τους; Άρα, αργότερα να μην μας φανεί περίεργο και άσχημο που πολλά τέτοια παιδιά παρουσιάζουν παραβατική συμπεριφορά! Πως να μην, όταν νιώθουν από την τόσο τρυφερή τους ηλικία την διαφορετικότητα από την άσχημή της μεριά;

Τα παραπάνω βέβαια, προϋποθέτουν ότι εφ' όσον ζούμε σε μια χώρα σεβόμαστε και ακολουθούμε τον τρόπο ζωής, ήθη και εθίμων, είτε είμαστε Έλληνες στο εξωτερικό, είτε μη-Έλληνες στην Ελλάδα. Κι όχι όποτε μας συμφέρει να συμμετέχουμε ή όχι.

Επιπλέον, να γνωρίζουμε τι είναι αυτή η σημαία και γιατί γίνεται η παρέλαση. Ίσως να υπήρχε και η επιλογή όποιος θέλει και νιώθει να συμμετέχει;; 

Και τέλος, έχουμε καταλάβει ότι η σημαία είναι σύμβολο που ένα περισσότερο τα αγνά, αθώα χέρια των παιδιών είναι άξια να την κρατήσουν ανεξαρτήτου σχολικής απόδοσης, καταγωγής, κλπ;
Μιλάμε για παιδιά! Γονείς, το έχετε καταλάβει; Ή βγάζετε τις δικές σας ανασφάλειες και μικροπρέπειες; 

Ξέρω, πως όταν είσαι γονέας, νιώθεις γονέας για οποιοδήποτε παιδί, κι όχι μόνο για το δικό σου....

Αποφάσισα να γράψω αυτό το κείμενο μη στοχοποιώντας κανέναν, άλλωστε η γνώμη του καθενός είναι σεβαστή, αλλά για να εφαρμοστούν επιτέλους οι όποιοι νόμοι σε αυτήν την χώρα.

Αχ πολυπαθής σημαία μου...