Άλλες γυναίκες φοράνε τα φουστάνια σου…

Μια αφήγηση στην οποία η φωνή του αντηχεί σε κάθε γραμμή. Μια ιστορία που δίνει το σκληρότερο μάθημα ζωής. Η στιγμή που όλοι φοβόμαστε.

Πώς θα είναι αυτή η στιγμή; σκέφτηκα. Άναψε πράσινο, σκούπισα τα δάκρυα βιαστικά, όπως συνήθιζα να κάνω τον τελευταίο πολύ καιρό, και έβαλα το χαμόγελο επάνω μου, σαν ξένο ρούχο. Καιρός πολύς που ένιωθα ότι είμαι κάτι σαν άγαλμα, που επειδή οι άνθρωποι έχουν συνηθίσει να με βλέπουν χαμογελαστό, δεν θα έπρεπε εγώ σε καμία περίπτωση να πειράξω τη σχεδόν μαρμάρινη όψη μου, χαραγμένη από μια άλλη συναισθηματική μου πλευρά. Τα δάκρυα δεν υπάκουσαν παρ’ όλα αυτά και έκαναν μια ανθρώπινη βόλτα στο πρόσωπό μου, με χίλιες δυο προφυλάξεις, ώστε να μη με δουν από τα διπλανά αυτοκίνητα. 

Ο Λάκης Λαζόπουλος γίνεται διάφανος, μοιράζεται τις αναμνήσεις μιας ολόκληρης ζωής με έναν άνθρωπο που αγάπησε βαθιά και μαζί μας αναψηλαφεί το χρονικό της καταραμένης ασθένειας. Με τα χέρια του σκάβει στην ψυχή του για όλα όσα δεν είπε. Για την παραδοχή και την εξομολόγηση γι’ αυτά που έκανε και κανείς δεν έμαθε. Για τη ζωή που συνέχεια ξεφεύγει από το άγγιγμά μας. Για τα παιχνίδια του μυαλού. Για τον έρωτα.

Τι είναι έρωτας; 

Έρωτας είναι δυο άλογα που σέρνουν ένα κάρο μαζί και έτσι τρέχει γρήγορα το κάρο. 

Κι αγάπη τι είναι;

Αγάπη είναι όταν φύγουν τα άλογα και πρέπει να κουβαλήσετε το κάρο οι δυο σας, μόνοι σας.

Λοιπόν, το κουβαλήσαμε μαζί το κάρο. Ίσως η ίδια κουράστηκε, αλλά τώρα με βλέπει να κουβαλάω μόνος μου το κάρο της αγάπης μας.


Ο Λάκης Λαζόπουλος είναι ένας από τους πιο επιδραστικούς Έλληνες των τελευταίων δεκαετιών. Όμως παρά τη συνεχή παρουσία του στο θέατρο και στην τηλεόραση, δεν τα έχει πει όλα. Η δική του οικογενειακή πάλη έχει μείνει αθέατη μέχρι σήμερα. Η ιστορία της ασθένειας της συζύγου του, της πολυαγαπημένης Τασούλας. Τη μάχη της με τον καρκίνο και την προσωπική του εμπειρία ως συμπαραστάτης και συνοδοιπόρος. Παράλληλα, αποκαλύπτει πτυχές της σκέψης του που θα θέσουν φιλοσοφικά ερωτήματα στον αναγνώστη για τον ίδιο του τον εαυτό.

Όλα ξεκίνησαν από την κλήση της Τασούλας που ανήσυχη ήθελε να μοιραστεί μαζί του τα αποτελέσματα των εξετάσεών της. Σαν παγωμένο κύμα τους χτύπησε η αγωνία και γέμισαν μέσα τους την ανάγκη να πιστέψουν ότι όλα θα πάνε καλά. Τα περιστατικά τού σήμερα διαδέχονται αναδρομές στο παρελθόν, όταν οι δυο τους ήταν ένα νεαρό ζευγάρι φοιτητών με στιγμές γεμάτες αγάπη και αισιοδοξία αλλά και πληγές, πόνο και μοναξιά. Η αφήγηση στιγματίζεται από θεραπευτές που πουλάνε ελπίδα, δυσοίωνες προβλέψεις, μάχες των γιατρών και προσωπικές στιγμές θάρρους και αυταπάρνησης.

Ο αγώνας για να βρουν γιατρειά για το θηρίο συνεχίζεται, ακόμα κι όταν όλες οι ελπίδες είναι χαμένες.

Κι ένα καλοκαίρι, όταν το τέλος έρχεται, η τρυφερότητα είναι το μόνο που μπορεί κανείς να πάρει και να δώσει τις στιγμές αυτές. 

Τότε έρχεται και η πιο συγκλονιστική στιγμή του βιβλίου: Ο Λάκης βρίσκει στην ντουλάπα της Τασούλας ένα κουτί. Ένα κουτί γεμάτο γράμματά της προς εκείνον, προορισμένα να τα βρει μετά το τέλος. Να διαβάσει για όλα όσα δεν του είπε όταν θα έπρεπε κι όλα όσα έμειναν μέσα της. Για όλα τα ανείπωτα της κοινής τους ζωής. Και τα φουστάνια της, που άλλες γυναίκες πια θα φοράνε.

Το Άλλες γυναίκες φοράνε τα φουστάνια σου… κυκλοφορεί στις 26 Μαΐου, από τις Εκδόσεις Διόπτρα, σε όλα τα βιβλιοπωλεία. Το βιβλίο περιλαμβάνει πίνακες που δημιούργησε ο συγγραφέας και ο καθένας από αυτούς έχει κάτι σημαντικό από τη ζωή του.