Ο Φίλος μου ο Κρένσο

Προβληματίστηκα αρκετά για το αν θα έκανα τελικά αυτήν την ανάρτηση. Κι αυτό γιατί συνήθως δεν μιλώ για βιβλία που δεν θα πρότεινα. Κάνω μια εξαίρεση όμως για να σας μεταφέρω τον προβληματισμό μου.

Ο λόγος για το παιδικό λογοτεχνικό βιβλίο Ο Φίλος μου ο Κρένσο. 

Ωραίο εξώφυλλο, ενδιαφέρουσα περίληψη στο οπισθόφυλλο, μεγάλη γραμματοσειρά στο κείμενο μέσα. Πρόκειται για την ιστορία του Τζάκσον, της οικογένειάς του και του φανταστικού του φίλου Κρένσο, όπου έχουν να αντιμετωπίσουν σοβαρές οικονομικές δυσκολίες, με αποτέλεσμα να χρειαστεί ίσως να μείνουν στο μίνι βαν τους. Ο Κρένσο, ένας τεράστιος γάτος, έρχεται για να βοηθήσει τον Τζάκσον να αντιμετωπίσει αυτές τις δυσκολίες και αλλαγές στην ζωή του. Πόσο αρκετό όμως είναι αυτό από έναν φανταστικό φίλο; 

Κι ενώ η ιδέα του βιβλίου είναι ενδιαφέρουσα, όσο διάβαζα, τόσο πιο έντονα ήταν τα αρνητικά συναισθήματα που ένιωθα. Το βιβλίο χωρίζεται σε πολλά μικρά κεφάλαια, μερικών σελίδων το κάθε ένα. Από τις πχ πέντε σελίδες του κεφαλαίου, η μία να ήταν με κάπως πιο αισιόδοξο μήνυμα. Η εντύπωση που μου δόθηκε είναι πως ήταν περισσότερη η βάση που δόθηκε στην ανάλυση των αρνητικών καταστάσεων, από όσο των θετικών. 

Το βρήκα λίγο παραπάνω σκληρό για παιδιά από 9 έως 13 ετών.