4 γενιές συναντιόνται!

Σαν Έλληνες έχουμε γερές οικογενειακές σχέσεις. Είναι χαρακτηριστικό μας πιστεύω. Οι γιορτές είναι μία ευκαιρία να αφήσουμε τις καθημερινές μας προτεραιότητες και να αφιερώσουμε χρόνο στην οικογένειά μας περισσότερο από άλλες φορές ενδεχομένως. Η συνάντηση με την οικογένεια περιλαμβάνει τα παιδιά, τους γονείς, τις γιαγιάδες και παππούδες, και γιατί όχι και την προ-γιαγιά και προ-παππού. Ήμουν από τα τυχερά παιδιά που έχω ζήσει και με προ-γιαγιά. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που έχουν ζήσει σε διαφορετικά χρόνια, που έχουν διαφορετικές εμπειρίες, αν μη τι άλλο είναι έναυσμα για διήγηση ιστοριών το λιγότερο! 

Το περιβάλλον παίζει ρόλο. Όταν επιστρέφεις στο εξοχικό σου, στο χωριό σου, είναι σαν να συνδέεσαι με το παρελθόν σου, με την ιστορία σου. Γεμίζεις από αναμνήσεις των παιδικών σου χρόνων και αναζητάς τις γνωστές μυρωδιές γνώριμες από παιδί. Είναι το πιο οικείο περιβάλλον σου για αναζωπύρωση συναισθημάτων και αισθημάτων! 

Είναι μαγικό από την ώρα ακόμη της προετοιμασίας της οικογένειας για να πάει στο χωριό της μαζεύοντας τα πράγματα. Φορτώνοντας το αμάξι. Η διαδρομή. Με το που φτάνεις στο σπίτι σε πλημμυρίζει η ανυπομονησία να τα ζήσεις όλα! Η προετοιμασία του φαγητού από το πρωί ή από την προηγούμενη το βράδυ. Τα παιδιά να παίζουν στην αυλή. Το οικογενειακό μεσημεριανό τραπέζι. 

Εκεί κάπου λοιπόν, αρχίζουν οι ιστορίες. Η γιαγιά και ο παππούς κάθονται στον καναπέ ή στις πολυθρόνες τους και γύρω τους κάθονται τα παιδιά, τα εγγόνια, τα δισέγγονα, και όλοι ακούν με προσοχή την ιστορία τους. Βαρετή δεν είναι όσες φορές κι αν την έχεις ακούσει στο παρελθόν. Κάθε φορά είναι σαν να την ακούς για πρώτη φορά και κάθε φορά προστίθεται ένα νέο στοιχείο που ίσως να μην του είχες δώσει βάση την προηγούμενη φορά, γιατί μπορεί τότε να μην σε ένοιαζε, ήσουν σε άλλο στάδιο της ζωής σου.

Μπορεί το τζάκι να καίει, ή το καλοριφέρ, μα η ατμόσφαιρα δεν είναι ποτέ τόσο ζεστή όσο όταν όλη η οικογένεια μαζεύεται όλη μαζί όπως τώρα τις γιορτές. Δεν συμμερίζομαι καθόλου αυτούς που επιλέγουν να περάσουν τις γιορτινές ημέρες μακρυά από την οικογένειά τους. Μπορεί να κάνω λάθος. Δεν ξέρω. Δεν θυμάμαι ποτέ γιορτές χωρίς να είμαι με την οικογένειά μου. Αυτή δεν είναι εξ' άλλου και η μαγεία;