Αφήστε τα παιδιά να ετοιμάσουν μόνα τους φαγητό!

Ναι, είπαμε, όχι υπερβολές. Ανάλογα με την ηλικία και τις ικανότητες του κάθε παιδιού! 

Στην κόρη μου, 5 ετών, αφήνω και αλείφει τις φρυγανιές με βούτυρο και βάζει μαρμελάδα με το κουταλάκι. Επίσης, μπορεί να καθαρίσει ένα καρότο με τον αποφλοιωτή. Με βοηθάει στο να φτιάξουμε τοστ βάζοντας τα υλικά, τυράκι - σαλαμάκι, ανάμεσα στα ψωμάκια. Συμμετέχει όταν πλάθουμε κουλουράκια. Πάντα με επίβλεψη! 

Αυτό που έχω δει είναι ότι το ευχαριστιέται! Το διασκεδάζει! Θα το φάει το φαγητό με περισσότερη όρεξη όταν ξέρει ότι έστω και λίγο έχει συμβάλει στην προετοιμασία του. Αρχίζει και βάζει την φαντασία της να δουλέψει και έχουμε φτάσει να κάνουμε και φατσούλες στα ψωμάκια κόβοντάς τα ή με την σάλτσα σχεδιάκια.

Αυτή την στιγμή που σας γράφω αυτό το ποστ, έχει πάρει 2 φρυγανιές, 1 κουτί μαρμελάδα, το βούτυρο, ένα κουτάλι, ένα μαχαίρι που δεν κόβει, και απλώνει πολύ προσεκτικά και κάθε χιλιοστό της φρυγανιάς με το βούτυρο! Ολόκληρη ιεροτελεστία λέμε!

Μερικές φορές βλέπω στην τηλεόραση το γνωστό junior master chef και αναρωτιέμαι εάν θα έστελνα εκεί το παιδί μου. Η απάντηση είναι όχι. Όχι επειδή θα φοβάμαι μήπως κοπεί (που έχουν κοπεί πολλά παιδάκια) ή καεί ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, αλλά επειδή δεν μου αρέσει η προβολή. Εσείς θα το αφήνατε;