Νεράιδες και ξωτικά, ένας μαγικος κόσμος...Μέρος Α

Οι νεράιδες και τα ξωτικά εμφανίζονται στις παραδόσεις όλων των λαών σε όλες τις ηπείρους. Αλλα πιστεύεται ότι είναι εκπτωτοι άγγελοι, αλλού παιδια θεών και πιστεύουν ότι μοιράζονται τον κόσμο μας δίχως να μπορούμε να τις βλέπουμε.

Σε πολλα εργα συγγραφέων, όπως ο Ουίλλιαμ Σαίξπηρ και ο Σαρλ Περό, εμφανίζονται ξωτικά και νεράιδες. Όπως η διάσημη βασιλισα των νεράιδων Τιτάνια, η οποία έχει εμπνεύσει επίσης πολλούς ζωγράφους.



Οι περισσότερες παραδόσεις συμβουλεύουν τους ανθρώπους να είναι πολυ προσεκτικοί όταν συναναστρεφονται με νεράιδες και ξωτικά. Οι νεράιδες είναι συνήθως εγωιστριες και αλλάζουν εύκολα διάθεση. Παρ´οτι καμια φορά δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον για τους ανθρώπους δε δίνουν καμια σημασία στους νομούς και στις συνήθειες τους. Ενα πολυ συνηθισμένο κόλπο νεραϊδενιο είναι τα ξόρκια που κάνουν στους ανθρώπους για να χάνουν την όραση, την ακοή και τις αισθήσεις τους.

Οι βρετανικές παραδόσεις μιλάνε για δυο τύπους νεράιδων, τις μοναχικές και αυτές που ζουν σε μια οργανωμένη κοινωνία. Οι μοναχικές νεράιδες είναι απολιτιστες και περιφέρονται στα δάση, όπου συχνά συναντάνε ανθρώπους στους οποίους συμπεριφερονται ανάλογα με την διάθεση τους. Αντίθετα, οι νεράιδες που ζουν στην οργανωμένη κοινωνία των νεράιδων, διοικουνται απο έναν βασιλιά και μια βασίλισσα και ακολουθούν τα νεραιδενια ήθη και έθιμα.