Εγώ διαλέγω ... της Μαίρης Λακουμέντα

Δεν ξέρω από τότε που με γνωρίζω, ίσως λαθεμένα, αν όλα αυτά που έζησα και ήταν για μένα τόσο ορατά και οικεία, ήταν εξωπραγματικές φιγούρες ή αληθινές. Κίνησα με μικρά βήματα. Ανέβηκα σε βουνό και νόμιζα πως η ψυχή μου ανηφόριζε. Κατέβηκα στην θάλασσα και την είδα να τρέμει σαν παιδί που κάνει αταξίες. Σήκωσα τα μάτια στον ουρανό που κρατούσε καρφωμένα επάνω του λαμπερά ματάκια. Ήθελα όλα να τα δω, μα δεν μπορούσα και έκανα να θυμώσω. Ζάρωνα τα φρύδια και προσπάθησα να αγριέψω στον εαυτό μου. Κούναγα τα χέρια, έκανα γκριμάτσες για να φοβίσω, μα δεν τα κατάφερα.

 Εγώ διαλέγω! Διατάζω!

Η πραγματικότητα μια αναπάντεχη, αινιγματική ερμηνεία. Σχεδιάζω ιδεατά τη μορφή, το χαρακτήρα και την ιστορία της ζωής δημιουργώντας φανταστικές μορφές που ίσως συνομιλούσα. Αν σκεφτεί κανείς αναρίθμητες υπάρχουν μέσα μας, που άλλες τις νιώθουμε και άλλες τις αγνοούμε. Υπάρχουν περισσότερα εγώ από το ίδιο μου το εγώ. Αδιάφορη τ’ αγνοώ. Υπάρχουν ωστόσο, μα εγώ τα κάνω να σιωπούν.

Εγώ μιλάω! Διατάζω!

Παρορμήσεις όσων νιώθω ή δεν νιώθω. Τίποτα δεν υπαγορεύουν, είμαι μόνο ο τόπος όπου νιώθουν ή σκέφτονται. Στην άκρη του νου ένα κουβάρι που κάθε φορά ξετυλίγεται διαφορετικά. Θέλεις να τα
έχεις όλα; Τίποτα να μην έχεις; Nα είσαι ελεύθερος; Θέλεις τον ίδιο τον έρωτα δικό σου; Όχι, γιατί μας απαιτεί, μας καταπιέζει; Να είσαι όλα σε κάθε πράγμα, για να είσαι ακέραια; Πολεμούν μέσα σε αυτό που είμαι. Μέσα σε αυτό που γνωρίζω ότι είμαι. Τίποτε δεν υπαγορεύουν.

Εγώ γράφω! Διατάζω!

Μαίρη Λακουμέντα