The end of Santa...as we knew him!

Φέτος είναι η πρώτη χρονιά που η κόρη έμαθε ποιός έκανε τον Άγιο Βασίλη στο σπίτι. Σε λίγους μήνες θα κλείσει τα 11 και με αφορμή συζήτηση που ξεκίνησε ένα πρωινό Σαββάτου, αποκαλύφθηκε η μαμά-Άγιος-Βασίλης.

Μα φυσικά υπάρχει Άγιος Βασίλης... τι νομίζατε; Ότι σταματήσαμε να πιστεύουμε; Όχι βέβαια... Πήρε όμως άλλη υπόσταση, άλλη μορφή, μάθαμε λίγο από την ιστορία του, μιας και υπάρχει ο Άγιος Βασίλης στην Εκκλησία μας.

Φυσικά στεναχωρέθηκε, φυσικά απογοητεύτηκε. Ακολούθησαν και ερωτήσεις, όπως
"και η νεράιδα των δοντιών δεν υπάρχει;"
"πως έπαιρνες τόσα δώρα;"
"ποιός είχε αφήσει τις πατημασιές του στο χαλί μας;"
"δεν θα ξαναγράψουμε γράμμα στον Άγιο;"
"ο αδερφός μου τί θα κάνει άμα το μάθει;"
"δεν θα ξανά αφήσουμε δώρα κάτω από το δέντρο;"

Όλα τα συζητήσαμε όμορφα και ήρεμα. Και αποφασίσαμε...
πως γράμμα θα συνεχίσουμε να γράφουμε γιατί θεωρούμε πως είναι ένα είδος προσευχής, 
πως Άγιος Βασίλης υπάρχει ως πνεύμα που μας προσέχει,
πως ο μύθος του Άγιου Βασίλη ξεκίνησε από αληθινή ιστορία και κατά τα έτη άλλαξε και εμπλουτίστηκε. 

Και φυσικά δώρα θα συνεχίζουν να εμφανίζονται κάτω από το δέντρο, γιατί είναι κάτι μαγικό όταν ανοίγεις κάθε κουτάκι και δεν ξέρεις τι περιέχει και άκρως διασκεδαστικό! Όπως επίσης και όλα αυτά που σκαρφιζόταν η μαμά-Άγιος-Βασίλης κάθε χρόνο, θα εξακολουθήσει να τα κάνει γιατί πολύ απλά....

ΈΤΣΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ!!

Τα παιδιά χρειάζονται την μαγεία, όσο αυτά θέλουν να πιστεύουν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Θυμάμαι εγώ στην ηλικία των παιδιών μου, που περίμενα πως και πως αυτήν την εποχή, αλλά και πόσο πολύ μου είχε λείψει όταν έμαθα ότι Άγιος Βασίλης δεν υπάρχει με την έννοια που την ήξερα μέχρι τότε! 

Για αυτό αφήστε τα παιδιά να πιστεύουν! Που ξέρετε, μπορεί να σας μεταδώσουν λίγη από την μαγεία!