Πόσο ακόμη για το Καλοκαίρι;

Αυτός ο Χειμώνας μου φαίνεται πολύ μακρύς!! Δεν τον πάω που δεν τον πάω καθόλου ~ είμαι παιδί του Καλοκαιριού άντε και της Άνοιξης ~ όταν έρχονται και ιώσεις, κρυολογήματα και τα σχετικά, εκεί είναι που αρχίζω και παίρνω ανάστροφες!! Πόσο ακόμη για το Καλοκαίρι;;


Από την αρχή του Δεκέμβρη όλο θα είναι το ένα ή το άλλο παιδάκι μου άρρωστο στο σπίτι, ή και τα δύο ταυτόχρονα. Κι αυτή η ρουτίνα πήγε έτσι μέχρι και Πρωτοχρονιά. Εκεί που είπαμε πως τα ξεπεράσαμε, από σήμερα το πρωί με το καλημέρα σας, η κόρη μου είναι με πυρετό, πονοκεφάλους και αδιαθεσία. Το 39άρι το χτυπήσαμε και προχωράμε.

Ευτυχώς δεν έχει σχολείο για να χάσει μαθήματα, όχι ότι αν είχε θα με ένοιαζε. Είναι καλόβολο παιδί, ακούει, θα πάρει τα αντιπυρετικά του, θα ξαπλώσει. Μου ζήτησε να της φτιάξω σοκολατένια cap cake και πάνω στην ώρα έπεσα και πάνω στο post της Craftaholic, ε και δεν γινόταν να μην τα κάνουμε! Βγήκαν φανταστικά! Τσακίσαμε μερικά!

Προβλέπω να περάσουμε ένα βράδυ ανάστατο γιατί ο πυρετό ανεβοκατεβαίνει και δεν την αφήνει να ηρεμήσει. Τον φοβάμαι πολύ τον πυρετό. Τρελαίνομαι όταν βλέπω να ταλαιπωρούνται έτσι τα παιδάκια. Να είχα ένα μαγικό ραβδάκι και να τελειώνανε όλα με την μία!

Ανακουφίζεται και ηρεμεί όταν με νιώθει δίπλα της, να της κρατώ το χέρι. Προσπαθώ να είμαι ήρεμη, αλλά πολλές φορές δεν είναι εύκολο, εκνευρίζομαι, χάνω κάθε διάθεση για οτιδήποτε. Είχαμε κάνει πρόγραμμα για το πενταήμερο χωρίς σχολείο, βόλτες, κινηματογράφο, αλλά ...αυτές οι ιώσεις!

Και κάπου εδώ, θα διαλέξω ένα καινούριο βιβλίο να ξεκινήσω να διαβάζω και να βάλω ανά 3 ώρες το ξυπνητήρι στο κινητό σε περίπτωση που δεν την πάρω χαμπάρι και έχει ανεβάσει πυρετό.