Οδυσσέας Ελύτης ~ Αφιέρωμα
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ
Κορυφαίος Έλληνας ποιητής και ζωγράφος,μέλος της λογοτεχνικής γενιάς του '30 !!! Γεννήθηκε στις 2 Νοεμβρίου του 1911 στο Ηράκλειο Κρήτης.Το πραγματικό του όνομα ήταν Οδυσσέας Αλεπουδέλης και ήταν το μικρότερο από τα έξι παιδιά της οικογένειας του.
οικογένεια Αλεπουδέλη -1923
Το 1925 αρχίζει να συνεργάζεται με το περιοδικό, ''Διάπλασις των παίδων'' και το 1929 κάνει τα πρώτα του βήματα... ξεκινά να στέλνει ποιήματά του(υπογράφοντας με ψευδώνυμο) σε διάφορα περιοδικά. Έτσι λίγο αργότερα,δημοσιεύεται το πρώτο του ποίημα στα Νέα Γράμματα,με τίτλο '' Του Αιγαίου''....με την υπογραφή ''Ελύτης''!
Σε όλη την πορεία της καριέρας του,γνωρίζει και συνεργάζεται με σπουδαίους δημιουργούς και καλλιτέχνες ,όπως ο Ανδρέας Εμπειρίκος,ο Γιώργος Σεφέρης,ο Άγγελος Σικελιανός,ο Νίκος Γκάτσος,ο Γιάννης Μόραλης,Μίκης Θεοδωράκης και πολλοί άλλοι.
Το 1959 κυκλοφορεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά του έργα, το ''Άξιον Εστί'', το οποίο θα γίνει ευρέως γνωστό το 1964,όταν το μελοποιεί ο Μίκης Θεοδωράκης.
Το 1960 διακρίθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης και το 1979 με το Διεθνές Νόμπελ Λογοτεχνίας της Σουηδικής Ακαδημίας.Το Νόμπελ,το παρέλαβε τον Δεκέμβρη του 1979 στην Σουηδία,από τον ίδιο τον βασιλιά Κάρολο Γουστάβο. Μάλιστα ,στην απονομή,επισημάνθηκε ότι το ''Άξιον Εστί'' είναι ένα από τα αριστουργήματα της ποίησης του 20ου αιώνα!!!!
Τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και έχουν αγαπηθεί από όλο τον κόσμο.Οι διακρίσεις συνεχίζονται και το όνομά του πλέον ,είναι συνυφασμένο με το όνομα Ελλάδα!
Ο Οδυσσέας Ελύτης,φεύγει από την ζωή στις 18 Μαρτίου 1996,στα 85 του χρόνια...και αφήνει πίσω του ένα μεγάλο κενό στον χώρο της ποίησης και της λογοτεχνίας,αλλά συνάμα και μια μεγάλη κληρονομιά!!!
"Πολλά δεν θέλει ο άνθρωπος...
να 'ναι ήρεμος, να 'ναι άκακος, λίγο φαΐ, λίγο κρασί,
Χριστούγεννα και ανάσταση!!!!!!"
Έργα του:
"Το φωτόδεντρο"
"Το μονόγραμμα"
"Ο ήλιος ο ηλιάτορας"
"Τα ρω του έρωτα"
"Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας" (1945)
"Καλοσύνη στις λυκοποριές" (1947)
"Αλβανιάδα" (1962)
"Ετεροθαλή" (1974)
"Σηματολόγιον" (1977)
"Τρία ποιήματα με σημαία ευκαιρίας" (1982)
"Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου" (1984)
"Σαπφώ, ανασύνθεση και απόδοση" (1984)
"Αποκάλυψη του Ιωάννη" (1985)
"Ο μικρός ναυτίλος" (1985)
''Η αληθινή φυσιογνωμία και η λυρική τόλμη του Ανδρέα Κάλβου'' ( 1946)
''Ο ζωγράφος Θεόφιλος ''(1973)
''Ανοιχτά χαρτιά'' (1974)
''Η μαγεία του Παπαδιαμάντη'' ( 1976)
''Αναφορά στον Ανδρέα Εμπειρίκο'' ( 1980)
''Ιδιωτική Οδός'' (1990)
''Τα Δημόσια και τα Ιδιωτικά'' ( 1990)
''Εν λευκώ'' (1993)
''Ο κήπος με τις αυταπάτες ''(1995)
Να είχαμε δυο τρεις ακόμη ανθρώπους σαν τον Ελύτη θα είμασταν πολύ πλουσιότεροι εμείς οι Έλληνες. Αλλά και αυτός, αρκεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου έφτιαξες τη μέρα με τους στίχους που διάβασα :)
Καλημέρα
Ελένη
https://myfortysomethingworld.wordpress.com/
Μακάρι Ελένη μου, να είχαμε κι άλλους τέτοιους σπουδαίους ανθρώπους ...όμως και πάλι είμαστε περήφανοι σαν Έλληνες που υπήρξαν κάποιοι πριν από μας και μας άφησαν μια τεράστια πολιτιστική κληρονομιά!!!!Αυτή έχουμε χρέος να την διαφυλάξουμε και να την μεταδώσουμε και στις επόμενες γενιές!!!
Διαγραφή