Ήρθε το 2012, το καταλάβατε;

Αχ αυτές οι ιώσεις! Δεν λένε να μας αφήσουν. Μην παραπονιέμαι. Δεν έχουμε τόσο συχνά, αλλά εάν συγκρίνω με μανούλες που τα παιδάκια τους είναι σχολείο και κάθε μήνα όλο και κάτι έχουν, καλύτερα να μην παραπονιέμαι. 

Μπήκε ο νέος χρόνος, αλήθεια το πήρατε χαμπάρι; Εμείς ήμασταν τόσο κουρασμένοι που δεν αντέξαμε και στις 23:15 πήγαμε για ύπνο. Ο νέος χρόνος μας βρήκε να κοιμόμαστε! Τέτοια Πρωτοχρονιά δεν έχω ξανά κάνει. 

Μετά από λίγες ημέρες τα μικρά κολλήσανε γαστρεντερίτιδα. Είχαμε ετοιμαστεί να δούμε την Ντόρα στο θέατρο Badminton. Στην διαδρομή στο αυτοκίνητο ξεκίνησαν οι εμετοί της κόρης μου. Επιστρέψαμε άρον άρον πίσω. Μετά από λίγο ξεκίνησε και ο μικρός. Με λίγα λόγια δεν προλάβαινα να πηγαίνω την λεκάνη από τον έναν στον άλλον. Τελικά με υπόθετα καταφέραμε στις 01:30 τα ξημερώματα να ηρεμήσουμε και να κοιμηθούν. Στο τσακ ήμασταν να πάμε σε εφημερεύον.

Μετά άρχισε ο αγώνας για να μπορέσουμε να φάμε χωρίς να κάνουμε εμετό. Πέρασαν 3 ημέρες και ουσιαστικά τώρα μπορώ να πω ότι είναι πλήρως καλά και τα δύο παιδάκια μου. Φυσικά κόλλησα κι εγώ. Αυτή τη φορά με βαριά μορφή. Δεν μπορούσα να κάνω ούτε δύο βήματα καλά καλά και ξανά ξάπλωνα. Δύο ημέρες πέρασαν έτσι. Σήμερα είμαι πολύ καλύτερα, αλλά το κεφάλι μου συνεχίζει να παραπονιέται. Λίγο η εξάντληση, λίγο η χαμηλή πίεση, λίγο η αδιαθεσία του μήνα δεν θέλω και πολύ.

Με αυτά και με αυτά, στο σπίτι δεν είχε γίνει τίποτα όλες αυτές τις ημέρες. Να σας περιγράψω πως ήταν; Η κουζίνα βομβαρδισμένο τοπίο. Ρούχα προς άπλωμα, για μάζεμα και για σίδερο. Πάτωμα χάλια. Από πού να ξεκινήσω δηλαδή. Οπότε σήμερα άρχισα με το ξεστόλισμα μιας και ήταν τα Φώτα εχθές. 

Να είναι καλά ο σύζυγος που είχε αναλάβει τα πιτσιρίκια και το φαγητό. Επίσης και η μαμά μου που είχε έρθει ένα βράδυ και έκανε την νοσοκόμα σε εμένα. Όπως και να έχει όμως όταν το σπίτι δεν έχει την γυναίκα, δεν λέγεται σπίτι! Αλλά αχούρι! Το γελοίο της υπόθεσης είναι ότι μας έπεσε και το φλουρί! Και λέω γελοίο γιατί με όλα όσα έχουν τύχει, δεν ξέρω εάν κάποιος μας κάνει πλάκα ότι θα μας γυρίσει η τύχη! Είδομεν!

:-)