"ο Θεούλης έκανε κακιά την αλεπού";

Μ: "Μαμά γιατί ο Θεούλης έκανε την αλεπού κακιά;"

Ε: "δεν την έκανε ο Θεούλης κακιά την αλεπού, μόνη της έγινε"

Μ: "γιατί όμως;"

Ε: "γιατί δεν είχε κανέναν δίπλα της να της πει ότι δεν έπρεπε να το κάνει αυτό"

Ήταν ένας διάλογος που πήρε μέρος στο μπάνιο λίγο πριν λουστεί η κόρη μου. Συνήθως δεν μιλάμε για τον Θεό. Κακώς ή καλός δεν ξέρω. Γι' αυτό και ήταν περίεργο το ότι έκανε αυτή την πρόταση.

Η αλήθεια είναι ότι προβληματίζομαι για το τι θα της μεταφέρω για τον Θεό, για την δημιουργία κλπ. Βλέπετε προσωπικά δεν ακολουθώ τις αντιλήψεις τις κοινές ως προς το πως δημιουργήθηκε ο κόσμος. Ο Θεός πάντα εκεί είναι και μας κοιτά. Ο τρόπος που τον βλέπω εγώ είναι διαφορετικός από τους περισσότερους. Γενικά ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με την Εκκλησία και τους Ιερείς. Από μικρό παιδί θα έλεγα. Βρήκα δικούς μου κώδικες, όσο κι αν προσπαθούσε η γιαγιά μου να μου μεταφέρει τα γνωστά που όλοι διαβάζουμε από το Δημοτικό στα Θρησκευτικά. Πάντα έλεγα πως κάτι δεν κολλάει, υπάρχει ένα κενό. 

Πάντα προσπαθώ να μην είμαι απόλυτη όταν έρχεται τέτοια συζήτηση με τα παιδιά. Θέλω να τους δώσω μία κατεύθυνση αλλά μόνα τους να βρουν την άκρη ως προς αυτό. Σε κάποιους μπορεί να ακούγεται αρκετά μοντέρνο ή ακόμη και ανεπίτρεπτο. Αλλά είναι μόνο η δική μου προσωπική άποψη και αντίληψη για τα πράγματα.