Στον οδοντίατρο...

"Αγάπη μου θα πάμε στον οδοντίατρο στην Κάτια να δει τα δοντάκια μας"

"Μαμά, δεν θέλω να πάω, εμένα τα δοντάκια μου είναι καθαρά. Θα πονέσω;"

...και κάπως έτσι ξεκίνησε το πρωινό της Τρίτης. 

Είχαμε ήδη πάει στην παιδίατρο την προηγούμενη και μας έμενε η οδοντίατρος για την βεβαίωση του Νηπιαγωγείου. (Αχ, μεγαλώνει!!) Και ενώ είχαμε κάνει μια προετοιμασία για την επίσκεψη στην οδοντίατρο, δώσαμε ολόκληρο αγώνα για να ξεκινήσουμε προς το ιατρείο. 

Φτάσαμε, καθίσαμε και μου λέει "μαμά, θέλω πρώτα εσύ, και μετά εγώ". 

Μπαίνουμε στο δωμάτιο και αρχίζουμε τις καλές κουβέντες, τύπου...

"Κοίτα μια ωραία μεγάλη καρέκλα που ετοίμασε η κυρία Κάτια μόνο για εσένα; Έχει και ένα μεγάλο φως από πάνω. Θα δεις και ένα πολύ πολύ μικρό καθρεφτάκι για να δούμε τα δοντάκια. Θα ανέβεις πολύ ψηλά στην καρέκλα και θα ανάψουμε το φωτάκι. Στο τέλος, θα πάρεις αυτοκόλλητα, παραμυθάκια και μικρές οδοντόκρεμες, μια για εσένα και μια για τον αδερφό σου".

Πες πες λοιπόν, το 10λεπτο πέρασε χωρίς να το καταλάβουμε και χωρίς διαμαρτυρίες. Το αντίθετο! Το ευχαριστηθήκαμε! Ειδικά όταν είδαμε και όλα τα δωράκια που μας έδωσε η κυρία Κάτια για το σπίτι. Επιπλέον, μας έδωσε και από ένα ημερολόγιο με αυτοκόλλητα, όπου όποτε πλένουμε τα δοντάκια μας πρωί και βράδυ κολλάμε το αντίστοιχο αυτοκολλητάκι. Είδαμε τα τέρατα μικροβίων που έρχονται στα δοντάκια μας όταν δεν τα πλένουμε και αποφασίσαμε να τα διώξουμε και να μην επιστρέψουν ποτέ! 

Πλέον, πρωί και βράδυ χωρίς διαμαρτυρίες και αφήνοντας και την μαμά να βοηθάει, πλένουμε τα δοντάκια μας χρησιμοποιώντας τις νέες μας οδοντόκρεμες και βάζοντας ένα αυτοκολλητάκι στο ημερολόγιό μας!

Φυσικά, ο μικρός βλέποντας και την μεγάλη ακολουθεί, οπότε δεν θέλουμε και πολλά πολλά. 

Τελικά, είναι ωραία στον οδοντίατρο :-)