'Μαμά θέλω να είμαι φίλη της για αυτό κάνω ότι μου λέει"

Ξέρω, είμαι σίγουρη, ότι όλοι μας θέλουμε να είμαστε αγαπητοί και να νοιώθουμε ότι ανήκουμε σε μια ομάδα. Είναι εκ γεννετής αυτό το συναίσθημα υποθέτω. Κακό συνήθειο για εμένα γιατί πολλές φορές αφήνεις και σε πατάνε, σε μειώνουν, δεν σου δίνουν αξία. Πρέπει να βρεις αυτήν την φόρμουλα που να μην είσαι η κακιά και να κρατήσεις την αξιοπρέπειά σου. Εξ ου και το συμπέρασμα ότι πολλές φορές πρέπει να απαιτούμε τον σεβασμό και να μην τον κερδίζουμε απλώς. Από πότε αλήθεια το αντιληφθήκαμε αυτό;

Είχαμε μία συζήτηση με την κόρη μου τις προάλλες για μία φίλη της που είναι λίγο μικρότερη και κάνει μερικές φορές παιχνίδια που δεν είναι ωραία και επικίνδυνα. Η κόρη μου θέλοντας να είναι φίλη μαζί της και να μην την χάσει, κάνει ότι της λέει. Με παραδείγματα προσπάθησα να της δώσω να καταλάβει πως δεν μπορούμε να είμαστε με όλους φίλη, αλλά με εκείνους που μπορούν να έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα με εμάς, και κυρίως με εκείνους που μας σέβονται.

Όταν ένα 6χρονο κοριτσάκι έχει αυτό το συναίσθημα, του να ανήκει κάπου, να είναι φίλη με όλους, να προβληματίζεται και να αντιλαμβάνεται ότι ναι μεν αυτό που κάνω δεν είναι σωστό αλλά το κάνω για να είμαι φίλη με το άλλο κοριτσάκι, τότε φανταστείτε τι γίνεται αυτό το συναίσθημα που διογκώνεται μεγαλώνοντας εάν δεν το διαμορφώσεις, δεν το βοηθήσεις, για να είναι κυρία του εαυτού της.

Μπορεί να υπερβάλλω... αλλά ποιά μαμά δεν υπερβάλλει μερικές φορές όταν θέλει να προστατέψει τα παιδιά της;