Μικρά και μεγάλα παιδικά κατορθώματα!

Όλες οι μαμάδες περιμένουμε πως και πως για τις πρώτες στιγμές των παιδιών μας. Το πρώτο γελάκι, η πρώτη λεξούλα. Η κουμπαρούλα μου γέννησε το πρώτο της παιδάκι την Τετάρτη που πέρασε. Είναι πλέον επίσημα και στο club των μαμάδων. Ήδη έχει ξετρελαθεί και εκείνη και ο μπαμπάς με την κόρη! Και πως να μην έχουν ξετρελαθεί μιας και είναι μία κουκλίτσα! Αλήθεια, τόσο μικρά είναι α μωράκια; Γεννήθηκε 3300γρ, μια χαρά δηλαδή, αλλά μου φάνηκε τόσο μικρούλα! Έχουμε ξεφύγει από αυτές τις ηλικίες εμείς!

Κι εδώ είναι που θέλω να καταλήξω. Πως τα παιδάκια μεγαλώνουν πάρα πολύ γρήγορα. Επειδή εμείς οι μαμάδες τα βλέπουμε κάθε ημέρα ίσως να μην αντιλαμβανόμαστε πλήρως το πόσο γρήγορα αλλάζουν, αλλά κάποιος πιο έξω που τα βλέπει πιο σπάνια, καταλαβαίνει την διαφορά. Στις φωτογραφίες ή στα βίντεο που έχουμε εμείς οι μαμάδες και μπαμπάδες την τάση να τραβάμε συνέχεια για να μην χάσουμε στιγμή, βλέπουμε αργότερα την διαφορά. 

Αυτό που κάθε φορά με γεμίζει απεριόριστη χαρά είναι όταν το παιδάκι μου κάνει κάτι και το καταφέρνει! Η χαρά του δεν περιγράφεται! Νοιώθει τόση μεγάλη ικανοποίηση! Η πρώτη φορά που κατάφερε να βάλει τις κάλτσες του, τα παπούτσια του, να ντυθεί μόνο του, να μαζέψει τα παιχνίδια του, να βοηθήσει στην ετοιμασία του φαγητού. 

Πριν λίγο ο γιος μου κατάφερε και έβαλε μόνος του τις κάλτσες του! Χοροπήδαγε πάνω κάτω, φώναζε "ζήτω", "είμαι δυνατός", "μεγάλωσα, κοίτα μαμά, μεγάλωσα" και άλλα πολλά που μόνο περηφάνια με γεμίζουν. Δεν έκανε τίποτα σπουδαίο αλλά αυτό που κατάφερε κι έκανε, ενώ εχθές δεν μπορούσε, τον έκανε να νοιώθει εμπιστοσύνη στον εαυτό του. Και αυτό φυσικά γεμίζει με απέραντη χαρά την μαμά!

Μικρά ή μεγάλα κατορθώματα βάζουν το λιθαράκι τους για να έχει ένα παιδί εμπιστοσύνη στον εαυτό του. Κι εμείς, οι γονείς, θα πρέπει να τα ενθαρρύνουμε για να φτάσουν όσο πιο κοντά μπορούν στον στόχο τους. Και να μην το καταφέρουν όμως, η προσπάθεια μετράει, αρκεί να έχει γίνει με τα μέγιστα δυνατά.

Ποιο θα είναι το επόμενο κατόρθωμά του;