Frida Carlos - Ζωγράφος
Κάποιοι άνθρωποι έχουν έρθει στην ζωή για να περάσουν ένα μήνυμα και φεύγουν αφήνοντας κληρονομιά πίσω τους. Η Φρίντα Κάρλος είναι μία από αυτούς τους ανθρώπους για εμένα, στον καλλιτεχνικό χώρο. Ως συνήθως μετά θάνατον κυρίως αναγνωρίζονται τέτοιοι καλλιτέχνες. Γιατί καλλιτέχνης δεν είσαι μόνο στον καμβά, αλλά και στην ζωή. Θα την χαρακτήριζα, ατίθαση, ελεύθερο πνεύμα, πολύ μπροστά για την εποχή της, ακόμη κι αν ζούσε στην σημερινή εποχή.
Λίγα λόγια από την Βικιπαίδεια:
Η Φρίντα Κάλο (Magdalena del Carmen Frida Kahlo y Calderón, 6 Ιουλίου 1907 – 13 Ιουλίου 1954) ήταν Μεξικάνα ζωγράφος. Στη ζωγραφική της κυριαρχούν τα έντονα χρώματα. Το στυλ που χρησιμοποιεί φαίνεται επηρεασμένο από τους πολιτισμούς που αναπτύχθηκαν στο Μεξικό αλλά φαίνεται να έχει δεχτεί και επίδραση Ευρωπαϊκών ρευμάτων στα οποία συμπεριλαμβάνονται ο Ρεαλισμός, ο Συμβολισμός και ο Υπερρεαλισμός. Αρκετά έργα της είναι αυτοπροσωπογραφίες, μέσα από τις οποίες εκφράζεται ο προσωπικός πόνος και η σεξουαλικότητά της.
Το 1929 η Φρίντα Κάλο παντρεύτηκε το Μεξικάνο τοιχογράφο Ντιέγκο Ριβέρα, με τον οποίο μοιράζονταν τις ίδιες πολιτικές απόψεις. Ο Ντιέγκο Ριβέρα δώρισε το 1957 το "Γαλάζιο Σπίτι" της στο Coyoacán, στην Πόλη του Μεξικού, και λειτουργεί πλέον ως μουσείο.
Πριν λίγα χρόνια η ζωή της ανέβηκε στην μεγάλη οθόνη με μεγάλη επιτυχία, με την Salma Hayek!
Κυκλοφορεί και η βιογραφία της:
Γραμμένη απο την Λίντε Ζαλμπερ με τίτλο Φρίντα Κάλο - Η ζωή μιας αδάμαστης γυναίκας, κυκλοφορεί απο τις εκδόσεις Μελάνι.
«Δεν είμαι άρρωστη. Είμαι σπασμένη. Αλλά είμαι ευτυχισμένη όσο μπορώ να ζωγραφίζω»
«Σαν κορδέλα τυλιγμένη γύρω από μια βόμβα». Έτσι χαρακτήρισε ο Αντρέ Μπρετόν την τέχνη της Φρίντα Κάλο. Ο χαρακτηρισμός ωστόσο θα μπορούσε να αναφέρεται στην ίδια τη ζωγράφο με τα φανταχτερά, πολύχρωμα μεξικάνικα φορέματά της πάνω από ένα σώμα σακατεμένο, γεμάτο πόνο, αλλά και άγρια λαχτάρα για τη ζωή. 'Αλλοι την χαρακτήρισαν «Αγία της γυναικείας τέχνης». 'Αλλοι γνωρίζουν κυρίως τη θυελλώδη ερωτική της ζωή, το πάθος της για τον έρωτα της ζωής της, τον Μεξικανό ζωγράφο Ντιέγο Ριβέρα, τον οποίο παντρεύτηκε δύο φορές, αλλά και τους πολλούς εραστές της, άντρες και γυναίκες, ανάμεσα στους οποίους και ο εξόριστος τότε στο Μεξικό Λέον Τρότσκι. Κυρίως όμως, η Φρίντα Κάλο είναι μια από τις σπουδαιότερες ζωγράφους του 20ού αιώνα, η πρώτη ίσως, που τόλμησε να παραβιάσει τους ανδρικούς κανόνες που όριζαν ως τότε την τέχνη και μία από τις ελάχιστες γυναίκες της εποχής της που κατάφερε να ζήσει με τόση ελευθερία και ένταση ξεπερνώντας τον πόνο και την ασθένεια και αποκαλύπτοντας απόλυτα τον εαυτό της μέσα από το έργο της.
Ούτε ο Ντεραίν, ούτε εσύ, ούτε εγώ, κανένας μας δε μπορεί να φτιάξει ένα κεφάλι όπως το φτιάχνει η Φρίντα.
Πάμπλο Πικάσο
Η τέχνη της σίγουρα δεν είναι η τέλεια μέθοδος να ανακαλύψει κανείς τον εαυτό του και, ασχέτως εξωτερικής εμφάνισης να τον κάνει ωραιότερο. Είναι κάτι πολύ περισσότερο. Ένα πλησίασμα στον εαυτό μας, σε αυτό που μπορεί να γίνει, στο «όχι ακόμα» - τίποτα δε θεωρείται τελειωτικό, όλο κάτι προστίθεται - μια αναζήτηση της φόρμας η οποία, όταν βρεθεί, ανταποκρίνεται στην αισθητική του Γιέιτς: «όλα μεταμορφώνονται, αλλάζουν τελείως. Προκύπτει μια φρικτή ομορφιά.»
Γραμμένη απο την Λίντε Ζαλμπερ με τίτλο Φρίντα Κάλο - Η ζωή μιας αδάμαστης γυναίκας, κυκλοφορεί απο τις εκδόσεις Μελάνι.
«Δεν είμαι άρρωστη. Είμαι σπασμένη. Αλλά είμαι ευτυχισμένη όσο μπορώ να ζωγραφίζω»
«Σαν κορδέλα τυλιγμένη γύρω από μια βόμβα». Έτσι χαρακτήρισε ο Αντρέ Μπρετόν την τέχνη της Φρίντα Κάλο. Ο χαρακτηρισμός ωστόσο θα μπορούσε να αναφέρεται στην ίδια τη ζωγράφο με τα φανταχτερά, πολύχρωμα μεξικάνικα φορέματά της πάνω από ένα σώμα σακατεμένο, γεμάτο πόνο, αλλά και άγρια λαχτάρα για τη ζωή. 'Αλλοι την χαρακτήρισαν «Αγία της γυναικείας τέχνης». 'Αλλοι γνωρίζουν κυρίως τη θυελλώδη ερωτική της ζωή, το πάθος της για τον έρωτα της ζωής της, τον Μεξικανό ζωγράφο Ντιέγο Ριβέρα, τον οποίο παντρεύτηκε δύο φορές, αλλά και τους πολλούς εραστές της, άντρες και γυναίκες, ανάμεσα στους οποίους και ο εξόριστος τότε στο Μεξικό Λέον Τρότσκι. Κυρίως όμως, η Φρίντα Κάλο είναι μια από τις σπουδαιότερες ζωγράφους του 20ού αιώνα, η πρώτη ίσως, που τόλμησε να παραβιάσει τους ανδρικούς κανόνες που όριζαν ως τότε την τέχνη και μία από τις ελάχιστες γυναίκες της εποχής της που κατάφερε να ζήσει με τόση ελευθερία και ένταση ξεπερνώντας τον πόνο και την ασθένεια και αποκαλύπτοντας απόλυτα τον εαυτό της μέσα από το έργο της.
Ούτε ο Ντεραίν, ούτε εσύ, ούτε εγώ, κανένας μας δε μπορεί να φτιάξει ένα κεφάλι όπως το φτιάχνει η Φρίντα.
Πάμπλο Πικάσο
Η τέχνη της σίγουρα δεν είναι η τέλεια μέθοδος να ανακαλύψει κανείς τον εαυτό του και, ασχέτως εξωτερικής εμφάνισης να τον κάνει ωραιότερο. Είναι κάτι πολύ περισσότερο. Ένα πλησίασμα στον εαυτό μας, σε αυτό που μπορεί να γίνει, στο «όχι ακόμα» - τίποτα δε θεωρείται τελειωτικό, όλο κάτι προστίθεται - μια αναζήτηση της φόρμας η οποία, όταν βρεθεί, ανταποκρίνεται στην αισθητική του Γιέιτς: «όλα μεταμορφώνονται, αλλάζουν τελείως. Προκύπτει μια φρικτή ομορφιά.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Your comments make me smile :-)