8 Μαρτίου, Ημέρα της Γυναίκας... my point of view

Σήμερα είναι η Ημέρα της Γυναίκας. Μας λένε ότι γιορτάζει η Γυναίκα σήμερα, 8 Μαρτίου. Άκουσα και διάβασα πολλές γνώμες γύρω από αυτήν την γιορτή. Ένοιωσα πως πρέπει να πω κι εγώ τι πιστεύω για αυτήν την ημέρα.

Γενικά, δεν είμαι χαρακτήρας που γιορτάζει κάτι μία και μόνο συγκεκριμένη ημέρα του χρόνου. Είμαι λίγο καχύποπτη για την σημερινή αντίληψη τέτοιων ημερών. Πίσω από μια τέτοια ημέρα, πάντα υπάρχει μια ιστορία που καλό είναι να ψάχνουμε και να ενημερωνόμαστε για το τι και το πως κάτι καθιερώθηκε και πως έφτασε σήμερα στην σημερινή του μορφή. 

Όπως για την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, όπου η φίλη Λένα μου έστειλε ένα site σχετικά με την ιστορία της ημέρας αυτής. Αλλά τώρα μιλάμε για την ημέρα της Γυναίκας.

Δεν θα ανακυκλώσω όσα έχω διαβάσει. Κάποιοι είναι κατά, κάποιοι υπέρ. Θα πω κατευθείαν αυτό που σκέφτομαι. Πέρα από την εμπορική εκμετάλλευση της ημέρας.

Είναι καλό να υπάρχουν ημέρες καθιερωμένες σε έναν σκοπό για να μην ξεχνάμε την ιστορία του κάθε γεγονότος ή πολλών γεγονότων που συντέλεσαν στο να πραγματοποιηθεί ένας σκοπός. Για εμένα λοιπόν, η ημέρα της Γυναίκας είναι για να μου υπενθυμίζει τους αγώνες που έκαναν οι γυναίκες στις προηγούμενες γενιές πριν από εμένα για να έχω εγώ σήμερα τα δικαιώματα που έχω. Είναι για να μου υπενθυμίσει ότι ακόμη και σήμερα, υπάρχουν γυναίκες που παλεύουν για τα δικαιώματα που έχω εγώ σε αυτό το γεωγραφικό μήκος και πλάτος του πλανήτη. Είναι για να μου υπενθυμίσει ότι πολλές γυναίκες απλά δεν θεωρούνται καν ανθρώπινα όντα.

Την γιορτάζω. Με τον δικό μου τρόπο. Άλλωστε ο κάθε ένας έχει τον τρόπο του να γιορτάζει. Την θεωρώ γιορτή λοιπόν. Γιατί πρέπει να γιορτάζουμε και τα καλά που έχουν γίνει και να επαγρυπνούμε για αυτά που πρέπει ακόμη να γίνουν.

Πάνω από όλα είναι για να μου υπενθυμίσει, εμένα αλλά πάνω από όλα και στους άντρες, ότι οι Γυναίκες ήταν, είναι, θα είναι ό,τι και οι άντρες. Ο ένας συμπλήρωμα του άλλου. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. 

Όλα τα άλλα, είναι λεπτομέριες...