You are 12 going to 13

Κάτι θα πήρε το μάτι σας τις τελευταίες ημέρες στα social μου, με γλυκές δημιουργίες. Την Κυριακή που πέρασε είχε τα γενέθλια η κόρη μου. Έκλεισε τα 12 και πάει προς 13! Και είναι από τις στιγμές που αντιλαμβάνεσαι πλήρως το πώς έχουν περάσει τα χρόνια! Έτσι και σου έρθει στα χέρια και καμιά φωτογραφία μερικά έτη πιο πριν, συγκρίνεις με το τώρα και ένα σοκ το παθαίνεις.
Πλέον μαμά έφηβης και τι να σας λέω...

Πρώτα από όλα αυτό το πάρτι το οργάνωνα όλη την εβδομάδα, με απόλυτη εχεμύθεια να μην πάρει αυτί η κόρη! Επιστρατεύτηκαν φίλες της και οι μαμάδες τους για να πετύχει ο σκοπός. Οι αγορές φυγαδεύτηκαν σε άλλο σπίτι για να μην δει τίποτα. Η ίδια πέρασε λίγες ώρες με την φίλη της, όσο η μαμά, δηλαδή εγώ, ετοίμαζα "το έγκλημα"!!

Φυσικά, η κόρη όλη την εβδομάδα το μόνο θέμα συζήτησής της ήταν τα γενέθλια. Με αποκορύφωμα ανήμερα γενεθλίων με το που άνοιξε το μάτι να προσπαθεί να ψαρώσει καμιά πληροφορία. Τίποτα η μαμά, μούγκα. Ψιλοαπογοήτευση και η κόρη που δεν ήξερε εάν θα είχε ακόμη και τούρτα!

Για να μην σας τα πολυλέω, "το έγκλημα" είχε οργανωθεί στην εντέλεια! 
Μόλις μπήκε από την πόρτα, τα φώτα ήταν σβηστά... τσουπ τα ανάβουμε, τσουπ το πρώτο σοκ που είδε μπαλόνια, γιρλάντες... τσουπ οι φίλες της από πίσω να φωνάζουν "ΕΚΠΛΗΞΗ"... τσουπ το απόλυτο σοκ η κόρη που είχε μείνει και κοίταγε με ένα υπέροχο χαμόγελο και αστραφτερά μάτια γεμάτα συγκίνηση, απολαμβάνοντας αγκαλιές, φιλιά και ευχές από όλους μας!
...εντάξει το ομολογώ, ένα δάκρυ έτρεξε και σε εμένα! 

Ακολούθησαν τα γνωστά. Μουσική, χορός, φαγητό, τραγούδι και Live μουσική. Δεν σας το είπα. Μία φίλη της κόρης είχε φέρει την κιθάρα της μαζί και έπαιξε το τραγούδι των γενεθλίων την ώρα της τούρτας και μετά το γυρίσαμε σε πιο χορευτικά κομμάτια!

Όπως την κοίταζα στα 12 της πλέον γεμάτα χρόνια, έβλεπα το παιδί, την έφηβη και κάπου κάπου ξεπεταγόταν από κάπου αδιόρατα η γυναίκα. Σαν να λέει... όπου να 'ναι θα εμφανιστώ στην πλήρη μου μορφή... απλά περιμένετε!

Είναι από τις στιγμές που όλα έρχονται, μαζεύονται και απλώνουν την χρυσόσκονη παντού. Ένα ρυάκι συναισθημάτων απλώνεται, πολλαπλασιάζεται και μας διαπερνά, μας γεμίζει και πάει στον επόμενο. Και στο τέλος όλοι μαζί ταυτόχρονα νιώθουμε το ίδιο υπέροχο συναίσθημα.
Αγάπη και μόνο.