Δείξε μου εμπιστοσύνη, της Μαίρης Λακουμέντα
Εμπιστέψου με το έχω ανάγκη. Μπορεί να νομίζεις ότι τα έχω χαμένα. Δεν με ρωτάς γιατί συμπεριφέρομαι έτσι. Στέκομαι από απόσταση και σε παρακολουθώ. Σε εμπιστεύομαι, ότι και να κάνεις, θα ήθελα να μου πεις. Η ικανότητα μας να εμπιστευόμαστε τους άλλους και να αφηνόμαστε σε μια σχέση, είναι αποτέλεσμα των εμπειριών μας. Δύσκολη και εύθραυστη είναι, όσο δύσκολα την κατακτάς, τόσο εύκολα την χάνεις. Όμως όταν μου χαμογελάς είναι που σε εμπιστεύομαι ακόμα περισσότερο. Εσύ γιατί μου λες: «δεν σου έχω εμπιστοσύνη».
Φοβάσαι μήπως είμαι και εγώ μια αμφίβολη αγάπη γεμάτη από ψευτιά. «Αν και αυτή τη φορά πέσω έξω, αν και αυτή τη φορά τα όνειρα μου σκορπίσουν; Δεν σε πιστεύω» μου είπες «και μην ορκίζεσαι για να καλύψεις την ένοχή σου.»
Ποια είσαι εμπιστοσύνη που μια φεύγεις μια έρχεσαι και σε μονοπάτια βρίσκεσαι κρυφά .Όλοι πληγωνόμαστε, από την αγάπη όμως δεν μπορούμε να σταματήσουμε, κάπου πρέπει να ακουμπήσουμε κάπου να πιστέψουμε, να συνεχίσουμε να ζούμε. Αγάπησε με χωρίς φόβο. Δέξου με έτσι όπως είμαι και έλα μαζί μου στον ανοιχτό ουρανό, καρδιά μου. Ξέρεις, εγώ κυλώ στο σώμα σου σαν το αίμα που γίνεται ζωή.
Γίνομαι όνειρο, απανεμιά, γλυκιά στιγμή, εμπιστέψου με. Κλείσε τα μάτια και πιάσε το χέρι μου για να πάμε εκεί που θέλουμε. Δέξου με έτσι όπως είμαι και ας προχωρήσουμε μαζί.. Μες στην αγάπη σου γεννιέμαι, είμαι παντού, στους ήχους, στο όνειρο, στην εμπιστοσύνη σου. Δύσκολη η εμπιστοσύνη και μπορεί εύκολα, επιφανειακά γεγονότα να σε οδηγήσουν στην έλλειψη της.
Αμφιβολία να μην έχεις πια για μένα και να είσαι σίγουρος αγάπη μου ότι κοντά σου θα σταθώ σαν βράχος και ότι ως τώρα σε πονούσαν, θα τα ξεχάσεις σίγουρα. Εμπιστοσύνη, σίγουρα εσύ συντηρείς την αγάπη στην καρδιά. Χωρίς εσένα κανείς δεν θα μπορέσει να αγαπήσει. Αν όμως η αγάπη υποφέρει, τότε με νεκρή εμπιστοσύνη μοιάζεις. Αν δεν αντέχεις μέσα στο χρόνο και αλλάζεις, τότε της αγάπης μοιάζεις.
Μαίρη Λακουμέντα
Φοβάσαι μήπως είμαι και εγώ μια αμφίβολη αγάπη γεμάτη από ψευτιά. «Αν και αυτή τη φορά πέσω έξω, αν και αυτή τη φορά τα όνειρα μου σκορπίσουν; Δεν σε πιστεύω» μου είπες «και μην ορκίζεσαι για να καλύψεις την ένοχή σου.»
Ποια είσαι εμπιστοσύνη που μια φεύγεις μια έρχεσαι και σε μονοπάτια βρίσκεσαι κρυφά .Όλοι πληγωνόμαστε, από την αγάπη όμως δεν μπορούμε να σταματήσουμε, κάπου πρέπει να ακουμπήσουμε κάπου να πιστέψουμε, να συνεχίσουμε να ζούμε. Αγάπησε με χωρίς φόβο. Δέξου με έτσι όπως είμαι και έλα μαζί μου στον ανοιχτό ουρανό, καρδιά μου. Ξέρεις, εγώ κυλώ στο σώμα σου σαν το αίμα που γίνεται ζωή.
Γίνομαι όνειρο, απανεμιά, γλυκιά στιγμή, εμπιστέψου με. Κλείσε τα μάτια και πιάσε το χέρι μου για να πάμε εκεί που θέλουμε. Δέξου με έτσι όπως είμαι και ας προχωρήσουμε μαζί.. Μες στην αγάπη σου γεννιέμαι, είμαι παντού, στους ήχους, στο όνειρο, στην εμπιστοσύνη σου. Δύσκολη η εμπιστοσύνη και μπορεί εύκολα, επιφανειακά γεγονότα να σε οδηγήσουν στην έλλειψη της.
Αμφιβολία να μην έχεις πια για μένα και να είσαι σίγουρος αγάπη μου ότι κοντά σου θα σταθώ σαν βράχος και ότι ως τώρα σε πονούσαν, θα τα ξεχάσεις σίγουρα. Εμπιστοσύνη, σίγουρα εσύ συντηρείς την αγάπη στην καρδιά. Χωρίς εσένα κανείς δεν θα μπορέσει να αγαπήσει. Αν όμως η αγάπη υποφέρει, τότε με νεκρή εμπιστοσύνη μοιάζεις. Αν δεν αντέχεις μέσα στο χρόνο και αλλάζεις, τότε της αγάπης μοιάζεις.
Μαίρη Λακουμέντα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Your comments make me smile :-)