Ο δικός μου μπαμπάς ...αχ ο δικός μου μπαμπάς...

Η σημερινή ημέρα αφιερωμένη στους Μπαμπάδες και τους Παππούδες που έχουν και αυτοί σημαντικό ρόλο σε μια οικογένεια! 
Προσφέρουν και αγχώνονται όπως και οι μαμάδες, έχουν όμως τον δικό τους διαφορετικό τρόπο για να το δείχνουν ...ή πολλές φορές δεν το δείχνουν!

Για πρώτη φορά γιορτάστηκε στις 19 Ιουνίου 1910. Εμπνεύστρια της Ημέρας αυτής, ήταν η Αμερικανίδα Σονόρα Σμαρτ Ντοντ, θέλοντας να τιμήσει τον πατέρα της Βετεράνο, o οποίος μεγάλωσε μόνος του τα 9 παιδιά της οικογένειας. 

Την τιμητική τους σήμερα όμως, έχουν και οι Παππούδες, μιας και είναι 2 φορές Μπαμπάδες! Για αυτό μην ξεχάσετε να δείξετε ιδιαίτερα σήμερα την αγάπη και την εκτίμησή σας!

Ακόμη και το facebook τιμά την σημερινή ημέρα με ιδιαίτερα αυτοκόλλητα! Προσθέστε τα στα μηνύματά σας και στείλτε τις ευχές σας!





Γιάννης Κοντός, «Τρίτη μέρα», Στον πατέρα μου 
Μια κίτρινη πεταλούδα άνοιξε τα φτερά της 
και μαζί ανοίξανε τα μάτια μου. 
Και είδα τότε το πραγματικό σκοτάδι. 
Είδα το νερό να τρέχει παντού 
και να κυνηγά τον αγέρα από δωμάτιο σε δωμάτιο. 
Και το σταματημένο από χρόνια άροτρο 
να μπήγεται στα μάτια του παππού Οδυσσέα 
που χαμογελά ακόμη στην Πηνελόπη μέσα από τους καπνούς. 
Από τη φτέρη βγήκε μουσική, και τα μάρμαρα 
άρχισαν να αρκουδίζουν σαν μωρά. 
Ο πατέρας ξέμπλεξε τα δάχτυλά του, και έφερε 
τον κατακλυσμό. Ο πατέρας μου είναι βροχοποιός.


-Τόλης Νικηφόρου, «Καταγωγή»
«Τι νάχει απογίνει ο πατέρας
ατμός θαλασσινού νερού
κι ύστερα σύννεφο που ταξιδεύει ανατολικά
αφράτο χώμα μήπως
της γλάστρας στο περβάζι
λουλούδι που ανθίζει
αλλάζει χρώμα και μαραίνεται
ή μήπως άγγιγμα
εκεί που δεν υπάρχει χέρι
δάκρυ αλμυρό
εκεί που δεν υπάρχει μάτι
σπάνια χαμόγελο
που διαγράφεται αχνό στην πρωινή ομίχλη


Ο πατέρας - Παντελής Θαλασσινός (Lyrics)



Ο δικός μου μπαμπάς ...αχ ο δικός μου μπαμπάς... ναι, μοναδικός στα μάτια τα δικά μου, πάντα εδώ χωρίς παράπονα, χωρίς δικαιολογίες, χωρίς ποτέ να είναι κουρασμένος. Πάντα πρόθυμος.
Ο δικός μου μπαμπάς...
πολυτεχνίτης,
παππούς,
ακούραστος,
θυσία,
ευγενικός,
καλόκαρδος,
αγχωμένος αλλά ποτέ δεν το δείχνει...

...ο δικός μου μπαμπάς ο μονάδικός μου!

Ο παππούς μου ...του χρωστώ ένα πολύ μεγάλο αφιέρωμα ...εάν δεν ήταν ο παππούς μου, δεν θα ήμουν εδώ ...ένα μεγάλο αφιέρωμα σύντομα...



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Your comments make me smile :-)

Από το Blogger.