Αλλεργικη ρυνιτιδα

Ο υιος μου εχει αλλεργικη ρινιτιδα και καθε φορα, ευτυχως σπανια, για να συνελθει πινουμε το συροπακι μας και βγαινουμε στο μπαλκονι για αερα. Εχει καιρο να το παρουσιασει, πιστευω ομως οτι πολλα παιδια αλλα και μεγαλοι αυτη την περιοδο του ετους εχουν προβλημα. Μερικες πληροφοριες που βρηκα διαδικτυακα και μπορει να βοηθησουν...


Αιτιοπαθογένεια
Η αλλεργική ρινίτιδα πρωτοεκδηλώνεται περί το τέλος της παιδικής ηλικίας, πολλές όμως περιπτώσεις εμφανίζονται κατά τη διάρκεια της εφηβείας, ή και μεταγενέστερα. Στο 60% των περιπτώσεων υπάρχει οικογενειακό ιστορικό αλλεργίας. Η ατοπία θα πρέπει να θεωρείται γενετικό νόσημα, με τον περιορισμό ότι η απαντητικότητα της IgE διαφέρει της κλινικής εκδηλώσεως της ατοπίας. Πολλοί παράγοντες, γενετικοί και περιβαλλοντικοί, επιδρούν και τροποποιούν την έκφραση του γονιδίου της ατοπίας, προάγοντας τις διεργασίες που καταλήγουν στη νόσο. Έτσι, πέρα από τη γενετική προδιάθεση, απαιτείται και η ευαισθητοποίηση του ατόμου σε ένα ή περισσότερα αλλεργιογόνα, μια διαδικασία που μπορεί να διαρκέσει μήνες έως και χρόνια.

Πηγη: http://www.hygeia.gr/


Τα Αίτια

Η κληρονομικότητα παίζει ρόλο, όχι όμως αποκλειστικό. Η αλλεργική ρινίτιδα οφείλεται στην ευαισθησία του οργανισμού και κατά συνέπεια στην υπερβολική αντίδρασή του σε ουσίες οι οποίες κανονικά είναι αβλαβείς και οι οποίες καλούνται αεροαλλεργιογόνα.

Τα συνηθέστερα αίτια της αλλεργικής ρινίτιδας είναι:

οι γύρεις
τα ακάρεα της οικιακής σκόνης,
τα επιθήλια των ζώων,
οι μύκητες.
Η διάγνωση της αλλεργικής ρινίτιδας θα πρέπει να είναι έγκαιρη διότι το 30% αυτών των ασθενών θα εμφανίσουν άσθμα ή η ίδια η ρινίτιδα θα εξελιχθεί σε πιο επίμονη τόσο σε ένταση όσο και σε διάρκεια.

Η Διάγνωση

Είναι πολύ σημαντικό επίσης το γεγονός ότι πολλές φορές μια χρόνια ρινίτιδα χαρακτηρίζεται εύκολα σαν αλλεργική χωρίς να έχουν γίνει οι απαραίτητες εξετάσεις στο δέρμα (test) με αποτέλεσμα να διαλάθει η διάγνωση άλλων τύπων ρινίτιδας και ο ασθενής να ταλαιπωρείται με ακατάλληλες θεραπείες ή να υπάρχει πιθανότητα να εξελιχθεί μια παθολογική κατάσταση και να χάνεται η ευκαιρία της έγκαιρης διάγνωσης. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μια ρινίτιδα μπορεί να είναι η έκφραση ενός συστηματικού προβλήματος. Με άλλα λόγια η αλλεργική ρινίτιδα είναι η πιο συχνή χρόνια ρινίτιδα αλλά όχι η μοναδική. Οι εξετάσεις αίματος δείχνουν την ευαισθητοποίηση σε αλλεργιογόνα, όμως δεν αντικαθιστούν τις εξετάσεις στο δέρμα, αντίθετα τις υποστηρίζουν. Γι’ αυτό η διάγνωση της αλλεργικής ρινίτιδας ή ο αποκλεισμός της πρέπει να γίνεται οπωσδήποτε με δερματικά test.

Πηγή: http://www.drpetalas.gr/


Αντιμετώπιση της αλλεργικής ρινίτιδας με Ομοιοπαθητική

ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ - Ενώ οι θεραπευτικές προσεγγίσεις της συμβατικής ιατρικής έχουν ανακουφιστικό μόνο αποτέλεσμα, η Ομοιοπαθητική έχει τη λύση για τις αλλεργικές ρινίτιδες, καθώς και πολλές άλλες νόσους

Η αλλεργική ρινίτιδα προσβάλει το 10-20% του πληθυσμού των Η.Π.Α. και κατατάσσεται στην 6η κατά σειρά χρόνια νόσο ξεπερνώντας τις καρδιοπάθειες και συμφωνά με άρθρο του περιοδικού «The New England Journal of Medicine» του Σεπτεμβρίου '99, έχει υπολογιστεί ότι η αντιμετώπιση της έχει ένα κόστος 6 δισεκατομμυρίων δολαρίων το χρόνο.

Στην Ελλάδα η συχνότητα της αλλεργικής ρινίτιδας κυμαίνεται στο 10% του πληθυσμού, ενώ στην Ευρώπη υπολογίζεται ότι 47 εκατομμύρια Ευρωπαίοι πάσχουν από εποχική καθ όλο το χρόνο αλλεργική ρινίτιδα.

Τα συμπεράσματα του 2ου Νοτιο-ευρωπαϊκοΰ αλλεργιολογικού Συμποσίου που έγινε τον Μάιο 2000 στην Αθήνα, αναφέρουν ότι ο επιπολασμός των αλλεργικών νοσημάτων παρουσιάζει ταχεία αύξηση σε κάθε ηλικιακή ομάδα, φυλή και κοινωνικό περιβάλλων σε παγκόσμια κλίμακα. Οι αλλαγές του τρόπου ζωής και διατροφής ενοχοποιούνται μαζί με την μόλυνση της ατμόσφαιρας στις εκβιομηχανισμένες χώρες για την αύξηση της συχνότητας τους.

Η πιθανότητα να έχει κάποιος ρινική ρινίτιδα αυξάνεται κατά 30% όταν ένας γονιός έχει ατοπική νόσο και ακόμα πιο πολύ αν και οι δυο γονείς έχουν τέτοια.

Η νοσηρότητα της αλλεργικής ρινίτιδας προκαλείται τόσο από την ίδια τη νόσο όσο και από τις επιπλοκές της, όπως η ιγμορίτιδα, η δυσλειτουργία των ευσταχιανών σαλπίγγων, η δυσοσμία, οι διαταραχές του ύπνου και οι συνέπειες από την αναπνοή από το στόμα.

Όλες οι θεραπευτικές προσεγγίσεις της συμβατικής ιατρικής έχουν ανακουφιστικό μόνο αποτέλεσμα, καθώς αναγνωρίζεται σύγχυση και ως προς τη φυσική ιστορία της νόσου και ως προς την πρόγνωση χωρίς θεραπεία. Υπολογίζεται ότι μόνο το 10% των ασθενών με ήπια αλλεργική ρινίτιδα εμφανίζουν υποχώρηση της νόσου, ενώ 5-10% εμφανίζουν αλλεργικό άσθμα. Οι παλαιότεροι και νεώτεροι ανταγωνιστές υποδοχέων της ισταμίνης (diphenydramine, chlorphenidramine), σε συνδυασμό ή όχι με τοπικά ή συστηματικά χορηγούμενα αποσυμφορητικά, και τα κορτικοειδή, προσφέρουν προσωρινή μόνο ανακούφιση, προκαλώντας όμως πλήθος παρενεργειών: από καταστολή του Κ.Ν.Σ., κοιλιακές αρρυθμίες, αναιμίες, καταστολή μυελού, φαρμακευτικές ρινίτιδες, αϋπνία, και ευερεθιστότητα, μέχρι ερωτηματικά για την ασφάλεια τους κατά την εγκυμοσύνη και την παιδική ηλικία.

Πηγή, διαβάστε περισσότερα: http://www.homeopathy.gr/homeopathy/allergic_rhinitis_homeopathy.html


Η κυρια αιτια της αλλεργικηε ρινιτιδας ειναι η γυρη για αυτο και εμφανιζεται κατα την διαρκεια της Άνοιξης.